تحقیق تكنولوژي نظامي

بخش اول
تكنولوژي نظامي در عهد كهن
دستيابي به تكنولوژي جديد از گذشته‌هاي بسيار دور در زندگي انسان‌ها و در تعيين سرنوشت جوامع بشري تاثير فراوان داشته و در روند تكامل تمدن بشري خصوصاً در عهد باستان هر گاه انسان به تكنولوژي جديدي دست ‌مي‌يافت، تحول عظيمي در زندگي او رخ داده است.
تحولات تكنولوژي در زمينه‌هاي متفاوت و در جوامع مختلف در گذشته به طرق و روش‌هاي گوناگون به وقوع مي‌پيوسته، ولي به علت نبودن ارتباطات و تبادل اطلاعات لازم بين جوامع، اين تحولات از پويايي بسيار كمي برخوردار بوده‌اند و بسيار كند صورت ‌مي‌گرفته و انتشار مي‌يافته‌اند.
انسان‌هاي اوليه به ناچار براي حفظ جان خود به فكر كردن و ابداع وسايل زندگي و دفاع پرداختند و ‌به مرور وسايل كشاورزي و ادوات جنگي را ساختند.
ترابري بسيار كندرو با گنجايش حمل بار و مسافر كم در عهد باستان و در نتجيه آن، ضعف ارتباطات و عدم انتقال سريع تكنولوژي بين جوامع مختلف، نبودن تكنولوژي پيشرفته در بخش كشاورزي و استفاده از ابزار و ادوات بسيار ابتدايي و ساده كه تمام نيروي كار را صرف تهيه مواد مورد نياز روزانه انسان مي‌كرد و مجال فكر كردن در ساير امور مخصوصاً امور نظامي را براي انسانهاي آن دوره فراهم نمي‌كرد و اصولا پايين بودن پايه و درجه تكنولوژيك صنايع در آن زمان، از دلايل عمده پيشرفت بسيار كند و روند نامنظم و نامرتب تحولات تكنولوژي نظامي به شمار مي‌آيند. از طرفي پديده‌هاي بازدارنده طبيعي نيز به نوعي در راه پيشرفت و گسترش اين تكنولوژي موانعي را به وجود مي‌آورده‌اند كه اغلب از كنترل انسان خارج بوده است.
انسان جستجوگر و سخت كوش در آرزوي دستيابي بر فراز آسمان و قعر درياها هرگز از تلاش و جديت در راه رسيدن به ترقي و تعالي و آينده‌اي بهتر دست برنداشته و با تكيه به هوش نبوغ خود گام به گام پيش رفته و بر قهر طبيعت فايق آمده است؛ براي تامين نيازمندي‌هاي خود ابزار لازم را اختراع نموده و براي مبهمات و نادانسته‌هاي خود نيز پاسخ يافت، ليكن هنوز هم بسياري از سوالات او بدون پاسخ است و تلاش در جهت يافت پاسخ همچنان ادامه دارد.
تكنولوژي در عهد باستان بسيار ساده و ابتدايي بوده و اگرچه بيشترين فكر انسان‌هاي اوليه معطوف و متوجه تامين امنيت و تهيه ابزار مبارزه با بلاهاي طبيعي و بهره‌برداري از محيط اطراف خود بوده است، پيشرفت در اين زمينه‌ها نيز بسيار كند بوده و قرنهاي متمادي سپري مي‌شده تا تحولي كه امروز بسيار ساده و پيش پا افتاده به نظر مي‌رسد، در تكنولوژي نظامي آن روز پيش مي‌آمده است. ابزار نظامي آن روز منحصر به آلات و ادوات شكار حيوانات و دفاع شخصي در مقابل خطرات بوده است.
اولين چيزي كه توجه انسان‌هاي اوليه را براي ساخت ابزار زندگي و جنگ افزار تدافعي به خود جلب كرده سنگ و گل و شاخه درختان بوده است و سپس پوست و استخوان حيوانات نيز در فرايند تكنولوژي نظامي عهد باستان جايگاه خاصي را به خود اختصاص داده است.
تكنولوژي نظامي در عهد باستان بسيار ساده و معمولا به صورت ابزاري غير مركب و ساخته شده از سنگ، چوب يا استخوان حيوانات بوده و اولين تحولي كه در اين زمينه رخ داده است در حقيقت توانايي تركيب اين مواد و ساخت جنگ افزارهاي مركب بوده است....