دینا فایل / تحقیق تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه
تحقیق تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه
تحقیق تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه
دانلود تحقیق تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه،
فرمت فایل : Word قابل ویرایش.
تعداد صفحه: 14
فرمت فایل : Word قابل ویرایش.
تعداد صفحه: 14
تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كته كولامين‌‌ها روي نورونهاي آوران اوليه
در شرايط عادي، نورونهاي آوران اوليه نسبت به كته كولامين‌‌ها حساسيتي نداشته و فعاليت آنها تحت تأثير جريان سمپاتيك قرار نمي‌گيرد. با اين وجود در بعضي سندرم‌هاي درد نورماتيك مانند سندرم‌هاي درد موضعي پيچيده (استيروفي سمپاتيك رفلكسي و كوزاثري ) وضعيت تفاوت مي‌نمايد. اين موضوع بر اساس مشاهدة باليني تأثير اعمال سمپاتوليتيك در تسكين درد در اين سندرم‌ها مي‌باشد. در گزارش مطالعه صد سالة خود در سال 1967 به نحو بسيار برجسته‌اي خصوصيات باليني كوزالژي و تأثير ملاحظات سمپاتوليتيك را توصيف كرده است:
يكي از تجارب بسيار ارزشمند طرحي در طي جنگ جهاني دوم كشف اين مسأله بود كه قطع رشته‌هاي عصبي سمپاتيك خاصي تقريباً هميشه در درمان درد كوزالژي مؤثر است. با بلوك زنجيره سمپاتيك با داروي بي‌حسي موضعي، در صورتي كه تزريق درست انجام شده باشد تقريباً تسكين صددرصد بطور فوري ظاهر مي‌شود. در چنين وضعيتي تغيير چهره و رفتار بيمار بسيار جالب توجه مي‌باشد.
با اين وجود نويسندگان ديگري با فرضيه دخالت فعال سيستم عصبي سمپاتيك در توليد درد مخالفند. آنها معتقدند كه نتايج مطالعات و استفاده از تكنيك‌هاي مختلف بلوك سمپاتيك در درد نوروپاتيك ندرتاً بطور كامل مورد بررسي قرار گرفته و غالباً نيز از نوع كنترل شده توسط دارونما نبوده اند.
در سال‌هاي اخير، مطالعات تجربي و باليني بسياري باعث روشن‌تر شدن مسأله همچنان لاينحل نقش سيستم سمپاتيك در توليد درد در شرايط پاتوفيزيولوژيك شده‌اند. اين مطالعات دو نوع تأثير سمپاتيك روي نورونهاي آوران را مشخص نموده‌اند. تمايز آنها به نظر مربوط است به اين مسئله كه آيا ارتباط و اتصال بين نورونهاي آوران و سمپاتيك پس از آسيب تروماتيك عصبي بوجود مي‌آيد يا پس از التهاب بافت محيطي همراه با حساسيت به درد.
تأثير فعاليت سمپاتيك و كته كولامين‌هاي روي رشته‌هاي آوران اوليه پس از آسيب عصبي (جدول 1)
تجارب حيواني
ارتباط بين فيبرهاي آوران و سمپاتيك آسيب ديده در محل ضايعه يا ديستال به آن پس از آسيب كامل عصبي: پس از آسيب تجربي كامل يك عصب فيبرهاي آوران پوستي كه سالم مانده‌اند داراي افزايش حساسيت نورآدرنرژيك مي‌شوند. نورون‌ها در غشاء بلاسمايي خود گيرنده‌هاي فعال نورآدرنرژيك پيدا مي‌كنند. (شكل 1A). در موش‌ها و گربه‌ها، فيبرهاي آوران ميلين‌دار و برون ميلين را كه به نوروماي انتهاي قطع شده عضو عصب‌دهي مي‌نمايند مي‌توان توسط آدرنالين و يا توسط تحريك فيبرهاي سمپاتيك و ابران كه بداخل نوروما رشد كرده‌اند، تحريك و حساس كرد. واكنش شيميايي مستقيم آدرنرژيك بوده و در مدل موش غالباً از طريق گيرنده‌هاي آلفادو متصل مي‌شود. در نوروماهاي بالغ موش‌ها و گربه‌ها حساسيت به كته كولامين معمولاً بسيار كمتر بارز است. يك سال پس از قطع آناستوموز مجدد اعصاب محيطي كه امكان رشد مجدد آكسونهارا ايجاد مي‌نمايد،
تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه, دانلود تحقیق تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه, تحقیق در مورد تأثير فعاليت عصبي سمپاتيك و كاته كولامين ها روي نورون های آوران اوليه, تحقیق تأثي,,,
فایل های جدید
یکی از تب ها رو انتخاب بکنید