پروپوزال رشته شهرسازی با موضوع اثرات اعتبارات خرد در توانمند سازی اقتصادی ساکنین محلات غیر رسمی

بیان مسئله

افزایش سرعت رشد جمعیت جوان در دو قرن اخیر، خصوصاً افزایش جمعیت شهر نشین موجب تمرکز جمعیت در قطب های توسعه و رشد شده است. این تمرکز در قرن بیستم خصوصاً" در شهر های بزرگ جائیکه محل انباشت ثروت و سرمایه بود اتفاق افتاده است.رشد شتابان شهر های بزرگ در کشورهای در حال توسعه یکی از پدیده ها و معضلات این مناطق است. این رشد شتابان دارای ویژگی های مختلف است که از جمله می توان به رشد کانون های سکونت حاشیه ای به اشکال مختلف که از آنها به عنوان حاشیه نشینی، زاغه نشینی، سکونت گاه های غیر رسمی نام برده می شود اشاره کرد. حاشیه نشینان عمدتاً"افراد مهاجر روستایی فاقد مهارت های لازم زندگی، حرفه ای، فنی هستند که به دلیل عدم وجود فرصت های شغلی در سکونتگاههای خود، به امید یافتن شغل و در آمد مناسب راهی شهر های بزرگ می شوند. آنها به دلیل عدم تطبیق با فرهنگ و محیط شهر و بر اثر عوامل پس ران شهری، جذب ساختارهای اقتصادی ـ اجتماعی و فعالیت های شهری نمی شوند و به تدریج در بخش های نامرغوب شهری سکنی می گزینند. در واقع اسکان غیر رسمی یکی از چهره های بارز فقر شهری است که در درون یا مجاور شهر های بزرگ به شکل سکونتگاهای خودرو، فاقد مجوز ساخت و برنامه ریزی رسمی شهر سازی با تجمعی از اشخاص کم درآمد در سطح نازلی از کمیت و کیفیت شهری شکل می گیرد. محیط زندگی این سکونتگاه ها پذیرای نابهنجاری ها و برانگیزاننده آسیب های اجتماعی است که گاه در استدلالی وارونه علت پیدایش این سکونتگاه ها قلمداد می شود. در کشور ما اسکان غیر رسمی با رشد سریعی مواجه بوده است. اسکان غیر رسمی در ایران و محرومیت و تبعیض در قیاس با دیگر نواحی شهری و فقر و فساد فزاینده ی اجتماعی، آنها را کانونی بحرانی و ضد توسعه پایدار انسانی نموده است.