تحقیق رفتار شناسی حیوانات اهلی

در طول چندين هزار سال انسان شکارچی و مصرف کننده گوشت مي‌باشد. انسان Homoerectus در 400 هزار سال قبل شکار و استفاده از آتش را برای پختن گوشت آغاز کرد. بر اساس يافته هايی در تانزانيا استراتژی شکار انسانهای اوليه بر اساس شناخت رفتار حيوان مورد مطالعه قرار گرفته، و آقای Leakey به عنوان نمود در اين استراتژی ميگويد اگر شکارچی در محدوده حدود 15 متری خرگوش يا حيوان ديگری باشد بايد مستقيما و بلافاصله به سوی شکار هجوم برد. در اين شرايط حيوانات کوچک در ابتدا در جای خود ميخکوب مي‌شوند سپس در فاصله 2 تا 3 متری شکارچی بايد به سرعت به سوی چپ يا راست بچرخد. چون رفتار طبيعی فرار، حرکت سريع به يک جهت خواهد بود، اگر شکار و شکارچی هر دو به سوی چپ حرکت کنند شکارچی در بالای سر شکار خواهد بود و مي‌تواند آن را با دست خالی بگيرد و يا آن را با يک سنگ مورد هدف قرار دهد. اگر شکارچی حدس درستی نزده باشد بايد توقف کند، تغيير مسير دهد و به دنبال حيوان بدود تا شايد موفق به گرفتن شکار گردد. اين اولين استفاده انسان‌های اوليه از رفتارشناسی حيوانات بود. انسان‌های Homosupianse به مشاهده و بررسی رفتارها و خصوصيات حيوانات روی آوردند. چون هم به استفاده خوراکی آنها نياز داشتند و هم مجبور بودند با شناخت رفتارهای تهاجمی خود را از خطر صيادان دور نگه دارند. شکارچيان دوره Paleolithic حدود 35 هزار تا 10 هزار سال قبل احتمالاً از آتش به منظور راندن شکارها به سوی صخره‌ها يا مکان‌های بن بست استفاده می‌کردند. نقاشی های ماقبل تاريخ در فرانسه و اسپانيا جنبه‌های ديگری از ارتباط بين بشر و حيوانات خبر مي‌دهد. اين نقاشی‌ها، حيواناتی را که برای مسابقات و سرگرمی مورد استفاده انسان‌ها قرار می‌گرفتند و دوره‌های مختلف زندگی اين حيوانات را به نمايش می‌گذارند و اولين گام‌های استفاده از حيوانات به منظور پرورش و اهلی کردن آنها را نشان مي‌دهد. گونه‌های که اهلی شدند به منظور توليد گوشت، شير، تخم‌مرغ و پشم مناسب بودند اما علاوه بر داشتن اين صفات اين گونه‌ها دارای ويژگي‌های رفتاری‌ای بودند که اهلی سازی آنها را امکانپذير می‌نمود.