تحقیق تايباد شهر مقبره ها

مقدمه :
نام تايباد را زياد شنيده ايد. از صداوسيما به عنوان يك منطقه محروم يا محل عبور و گذشتن از مرز. تايباد مكانى كوچك و بى سروصدا در خراسان است. شهرستانى جلگه اى و كوهستانى با آب و هوايى بيابانى و نيمه بيابانى. مى گويند وجه تسميه تايباد را به مفاهيم پاكان و نيكان و مردان نيكو پشت داده اند. اما اگر گذرتان به تايباد افتاد اگر ميان جاده تابلويى سبز رنگ به شما نويد نزديك شدن به اين شهرستان را خبر داد بدون گشت و گذار از آن رد نشويد. آرامگاه مولانا زين الدين ابوبكر تايبادى در اين ديار در سكوت آرميده است.زين الدين ابوبكر يكى از صوفيان برجسته قرن هشتم هجرى است كه در سال ۷۹۱ ه.ق وفات يافته است. مقبره مولانا زين الدين ابوبكر، در ابتداى جاده تايباد به خواب واقع شده است. بر اطراف مرقد، معجرى كشيده شده است و دو لوح سنگى خاكسترى رنگ، يكى بر روى قبر و ديگرى در بالاى سر آن به صورت افراشته قرار داده شده اند. معجر خاكسترى در سال ۱۰۳۰ ه.ق توسط شخصى به نام «خواجه درويش» تقديم مزار شده است.در برابر اين مزار بناى مجللى وجود دارد كه در سال ۸۴۸ ه.ق توسط پير احمد خوافى _ وزير شاهرخ، پسر تيمور _ براى مسجد و نمازخانه بنا شده است. در شرق مقبره مولانا، در ميان قبرستانى بنايى قرار دارد كه به مقبره شيخ  زين الدين على _ پدر شيخ زين الدين ابوبكر- منسوب است. اهميت اين بنا به كتيبه هاى زيباى سردر، كاشى كارى معرق و حواشى آن مربوط است. كتيبه منظومى به خط نستعليق روى سنگ نقر شده و در بالاى سر قبر قرار داده شده است. ...