دینا فایل / تعیین فراوانی موارد استفاده از ECT در بیماران بستری در بیمارستان
تعیین فراوانی موارد استفاده از ECT در بیماران بستری در بیمارستان
تعیین فراوانی موارد استفاده از ECT در بیماران بستری در بیمارستان
درمان های عضوی یا زیست شناختی عمده در روان پزشکی شامل دارو درمانی، ECT، نور درمانی، محرومیت از خواب، جراحی روانی است. با این که هنوز دانش سایکوفارماکوتراپی به خصوص در دهه گذشته گسترش چشمگیری داشته است ولی دارو درمانی، معمولاً به تنهایی کافی نیست. درمان با صرع الکتریکی یکی از مؤثرترین و ناشناخته ترین درمان های روان پزشکی است. در مورد تاریخچه استفاده از این روش باید گفت قسمت اعظم سابقه ECT مربوط به سال ۱۹۳۴ است. بیش از آن که تشنج توسط برق انجام شود به مدت ۴ سال از تشنج های ناشی از پنتیلن تتروازول به عنوان درمان استفاده می‌کردند. اوگوسولتی ولوچیوبینی، بر اساس کارهای فون مدونا نخستین درمان با صرع الکتریکی را در آوریل ۱۹۳۶ در روم به کار بردند. در ابتدا به این درمان با شوک الکتریکی اطلاق می‌شد، اما بعد آن
ECT,پسیکودرام,اسکیزوافکتیو,اختلال خلق ادواری,اسکیزوفرنیفرم,اختلال شخصیت اسکیزوتایپال,داروهای ضد افسردگی,داروهای آنتی سایکوتیک