تحقیق دين و خداشناسي

مقدمه
دوستي صميمانه با خدا آرزويي است كه هر قلبي را گرفتار هيجاني غريب مي‌سازد. هر چه بيشتر از خدا را درك كنيم و او را بشناسيم، چشم‌انداز تحقق اين آرزو وسيع‌تر و اين ماجرا هيجان‌انگيزتر مي‌شود.
آشنايي عميق و صميمانه با خالق هستي، انديشه كوچكي نيست و تحقق اين انديشه قادر است چنان نيرويي در ما بيافريند كه تا پايان عمر وجود ما لبريز از شادي، شعف و شگفتي و بالاتر از هر چيز اميدي بي‌پايان و شفابخش شود.
ميليون‌ها نفر در سرتاسر كره زمين اعتقاد دارند كه خدا خالق هستي است، اما تعداد اندكي از آنان آن رابطه عالي شگفت‌انگيز و متحول‌كننده را كه بر اساس دوستي صميمانه با اوست تجربه كرده‌اند. اين تجربه مي‌تواند هر يك از مار چنان متحول سازد كه ديگر نيازي به هيچ دارويي براي شفاي دلهاي خسته خود نداشته باشيم. زماني كه عاشقان خدا مصمم شوند تا در اين مسيز گام بردارند، خداوند شخصاً ايشان را در طريق كسب كمال كه نهفته در نزديكي هر چه بيشتر با اوست يازي خواهد داد. كمالي كه تنها مي‌توانيم آن را در هيجان‌انگيزترين رابطه زندگي خود، يعني دوستي صميمانه با خدا تجربه كنيم.
اطاعت از خدا به خاطر خداوندي او
ترس خداوند در ارتباط مستقيم با اطاعت از اوست زماني كه ابراهيم قرار بود فرزند دلبند خود را در اطاعت از فرمان خدا قرباني نمايد، خداوند از طريق فرشته خود به او فرمود: (الان دانستم كه تو از خداي خويش مي‌ترسي چون كه پسر يگانه خود را از من دريغ نداشتي.)) (پيدايش 22)
برخي واكنش‌هاي ما در زندگي حاكي از فقدان ترس خدا در ماست. زماني كه ملوانان كشتي عازم ترشيش از يونس نبي در مورد شغل او و جايي كه از آن آمده بود و نيز مليت او پرسيدند او در پاسخ گفت: ((من عبراني هستم و از خداي زمين و آسمان كه دريا و خشكي را آفريده است ترسان مي‌باشم.)) (يونس9:1)
اما با مطالعه دقيقتر داستان در مي‌يابيم كه ترس او ترس از واكنش انسانهايي بود كه قرار بود پيغام خدا در شهر نينوا به ايشان برساند و در حقيقت با عمل نكردن به فرمان خدا و رفتن به جهتي ديگر فقدان ترس خدا را در خود آشكار ساخت ...