دینا فایل / پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش
پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش
پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش
دانلود تحقیق با موضوع پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش،
در قالب word و در 14 صفحه، قابل ویرایش.
در قالب word و در 14 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
بنا بر نوشته «هرودت» تاريخ نويس مشهور يونانى، كورش كبير از «آماليس» Amalis فرعون مصر خواست تا بهترين چشم پزشك مصر را به دربار او در «پارس» بفرستد، فرعون نيز يك چشم پزشك مصرى را به دربار ايران فرستاد (در دنياى قديم مشهورترين چشم پزشكان، مصرى بودند) پس از كورش فرزندش «كمبوجيه» در ۵۲۵ پيش ازميلاد، به سرزمين مصر نيرو فرستاد و «ممفيس» پايتخت آن كشور به دست سربازان پارسى گشوده شد. ليكن ايرانيان كه خود از تمدنى والا برخوردار بودند در فتح مصر همچون ملتى غالب با مصريان رفتار نكردند. بلكه روابط آنها در حقيقت يك بده بستان فرهنگى بود.
مجموعه كتيبه هاى «هيروگليف» يافت شده در «وادى حمامات» كه مربوط به دوران سلطنت داريوش، خشايارشا و اردشير اول است، اسناد معتبرى از تعامل فرهنگى ايران و مصر دردنياى قديم به شمارمى رود.
مهم ترين اثرى كه از دوره تسلط هخامنشيان در مصر گزارش شده چند ترعه اى است كه رود نيل را به درياى سرخ متصل مى ساخته و اين كار باتوجه به امكانات آن روزگاران يكى از شاهكارهاى صنعت و نشانه قدرت هخامنشيان است.
بعد از ظهور اسلام رابطه ايران و مصر وارد مرحله جديدى شد. بويژه بعد از روى كار آمدن سلسله هاى بنى اميه و بنى عباس و تحت تعقيب قرارگرفتن اهل بيت (سلام الله عليهم) طرفداران آنان بويژه سادات، در جست و جوى پناهگاهى به مصر و ايران مهاجرت كردند و در اين دو كشورخصوصاً در مصر بنيانگذار حكومت مقتدرى شدند كه براى مدت چند قرن، رقيبى زورمند و تهديدى بزرگ براى خلافت بغداد بود.
سلسله فاطميان مصر براساس نهضت اسماعيلى و توسط مردانى كه ايرانى بودند به وجود آمد.
«عبدالله ميمون» پايه گذار نهضت اسماعيليه بود. نام اين سلسله از آن جهت «فاطميان» است كه «خلفاى فاطمى مصر» مدعى بودند كه از نسل حضرت على (ع) و حضرت فاطمه (سلام الله عليها) هستند. اين سلسله از سال ۲۹۷ تا ۵۶۷ هجرى قمرى برقرار بود ودرحدود۲۷۰ سال بر شمال آفريقا و بخشى از آسياى غربى (خاورميانه) فرمانروايى كردند.
خلفاى اوليه «فاطميان» در شمال آفريقا مستقر بودند. سپس با فتح مصر به آن كشور منتقل شدند و شهر «قاهره» را يكى از خلفاى فاطمى بنيان نهاد و بزودى قلمرو حكومتى آنان تا حجاز و يمن و شام و عراق گسترده شد. «خلفاى فاطمى» نيز مانند «خلفاى عباسى» در اواخر فرمانروايى خويش با استفاده از غلامان جنگجوى اقوام ترك و زنگى و بربر و به كارگماردن آنها دركارهاى حكومتى موجب انحطاط قدرت مركزى و موجب سقوط خود شدند
بنا بر نوشته «هرودت» تاريخ نويس مشهور يونانى، كورش كبير از «آماليس» Amalis فرعون مصر خواست تا بهترين چشم پزشك مصر را به دربار او در «پارس» بفرستد، فرعون نيز يك چشم پزشك مصرى را به دربار ايران فرستاد (در دنياى قديم مشهورترين چشم پزشكان، مصرى بودند) پس از كورش فرزندش «كمبوجيه» در ۵۲۵ پيش ازميلاد، به سرزمين مصر نيرو فرستاد و «ممفيس» پايتخت آن كشور به دست سربازان پارسى گشوده شد. ليكن ايرانيان كه خود از تمدنى والا برخوردار بودند در فتح مصر همچون ملتى غالب با مصريان رفتار نكردند. بلكه روابط آنها در حقيقت يك بده بستان فرهنگى بود.
مجموعه كتيبه هاى «هيروگليف» يافت شده در «وادى حمامات» كه مربوط به دوران سلطنت داريوش، خشايارشا و اردشير اول است، اسناد معتبرى از تعامل فرهنگى ايران و مصر دردنياى قديم به شمارمى رود.
مهم ترين اثرى كه از دوره تسلط هخامنشيان در مصر گزارش شده چند ترعه اى است كه رود نيل را به درياى سرخ متصل مى ساخته و اين كار باتوجه به امكانات آن روزگاران يكى از شاهكارهاى صنعت و نشانه قدرت هخامنشيان است.
بعد از ظهور اسلام رابطه ايران و مصر وارد مرحله جديدى شد. بويژه بعد از روى كار آمدن سلسله هاى بنى اميه و بنى عباس و تحت تعقيب قرارگرفتن اهل بيت (سلام الله عليهم) طرفداران آنان بويژه سادات، در جست و جوى پناهگاهى به مصر و ايران مهاجرت كردند و در اين دو كشورخصوصاً در مصر بنيانگذار حكومت مقتدرى شدند كه براى مدت چند قرن، رقيبى زورمند و تهديدى بزرگ براى خلافت بغداد بود.
سلسله فاطميان مصر براساس نهضت اسماعيلى و توسط مردانى كه ايرانى بودند به وجود آمد.
«عبدالله ميمون» پايه گذار نهضت اسماعيليه بود. نام اين سلسله از آن جهت «فاطميان» است كه «خلفاى فاطمى مصر» مدعى بودند كه از نسل حضرت على (ع) و حضرت فاطمه (سلام الله عليها) هستند. اين سلسله از سال ۲۹۷ تا ۵۶۷ هجرى قمرى برقرار بود ودرحدود۲۷۰ سال بر شمال آفريقا و بخشى از آسياى غربى (خاورميانه) فرمانروايى كردند.
خلفاى اوليه «فاطميان» در شمال آفريقا مستقر بودند. سپس با فتح مصر به آن كشور منتقل شدند و شهر «قاهره» را يكى از خلفاى فاطمى بنيان نهاد و بزودى قلمرو حكومتى آنان تا حجاز و يمن و شام و عراق گسترده شد. «خلفاى فاطمى» نيز مانند «خلفاى عباسى» در اواخر فرمانروايى خويش با استفاده از غلامان جنگجوى اقوام ترك و زنگى و بربر و به كارگماردن آنها دركارهاى حكومتى موجب انحطاط قدرت مركزى و موجب سقوط خود شدند
پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش, تحقیق در مورد پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش, دانلود تحقیق پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش, دانلود رایگان تحقیق پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان كورش, پروژه پيشينه تاريخى روابط ايران از زمان,,,
فایل های جدید
یکی از تب ها رو انتخاب بکنید