تحقیق اینترنت آنلاین‌ترین جاسوس دنیا

جاسوسی از طریق اینترنت»؛ مساله ای که در گذشته ای نه چندان دور تنها ذهن اندیشمندان علوم ارتباطات و اطلاعات را به خود مشغول ساخته بود، اینک در ذهن تک تک انسان های کره خاکی پرسه می زند. 

کیث لیتل، تکنیسین رایانه در ایالت مرکزی واشنگتن می گوید:« هر روز تعداد بیشتری از مشتریانش از او می خواهند برای حفظ حریم شخصی آن ها اقداماتی انجام دهد. او نیز رایانه های آنان را برای یافتن هر گونه برنامه شیطانی جستجو کرده، نرم افزارهای امنیتی در آن نصب می نماید. آنچه مردم را متعجب می کند، آن است که لیتل برنامه هایی را کشف می کند که برای جاسوسی در رایانه های شخصی، تعبیه شده اند. و تعجب آن ها بیشتر هم میشد اگر می دانستند نیمی از بیست رایانه ای که وی در هفته بازدید می کند، به چنین برنامه هایی آلوده هستند. » عموما جاسوسی اینترنتی، به صورت کسب اطلاعات از طریق برنامه هایی معرفی می شود که از راه نصب نرم افزار ها و یا حین گردش افراد در محیط وب وارد کامپیوتر شخصی آن ها شده و تا زمانی که کاربر به شبکه جهانی وصل است، اطلاعاتی را که روی هارد دیسک او ذخیره شده است برای پایگاههای مطلوب خویش میفرستند. اما این فقط یکی از انواع جاسوسی الکترونیکی است. نوعی که امروزه تقریبا همه ما آن را می شناسیم و برای جلوگیری از بروز چنین خبر چینی هایی، در کامپیوترهای خویش انواع فایروال ها و نرم افزارهای ضد جاسوسی را نصب می کنیم. بررسی ایمیل های شخصی و سازمانی، گزارش عملکرد « وب گردی» ِ کاربران و سرویس دهی ارائه دهندگان خدمات اینترنتی به شرکت ها و سازمان های ذی نفع و به عبارت دیگر مشاهده دقیق عملکرد کاربران و سرویس دهندگان اینترنت به مالکان این دنیای شیشه ای از انواع دیگر این جاسوسی می باشند؛ جاسوسی هایی که کمتر بدان ها پرداخته شده است. چرا که در صورت پرداختن به این موضوع دیگر منافع یک شرکت و دو شرکت به خطر نمی افتد؛ اینجا منافع ملی یک یا دو دولت خاص به خطر می افتد؛ دولت هایی که در آرزوی فتح دنیای مجازی و حقیقی تک تک ما می باشند. مسلما اگر مشتریان کیث لیتل از چنین چیزی باخبر بودند حاضر نمی شدند حتی برای لحظه ای پا به عرصه اینترنت گذارند. اما مشکل آنجا است که اکثر ما از جاسوسی عظیمی که همزاد دنیای مجازی است، ناآگاهیم و در برابر طرح چنین اندیشه هایی خواهیم پرسید:« چگونه چنین مساله ای ممکن است؟ مگر نه اینکه اینترنت فضایی است که هیچ گونه مالکی ندارد و هیچ دولتی نمی تواند بر اعمال انسان های مجازی این دنیا نظارت و کنترل داشته باشد؟» آنچه میخوانید مطالعه وضعیت امروز شبکه جهانی است. شاید پس از خواندن این نوشته پاسخی برای این سوال ها بیابیم. همان طور که میدانید تشکیل اینترنت ابتکاری بود از سوی پنتاگون. جریان از این قرار بود که وزارت دفاع ایالت متحده آمریکا پس از آنکه شوروی سابق، سفینه Sputnik را به فضا فرستاد ، شبکه ای از ارتباطات را در اختیار پژوهشگران طرف قرار داد خود گذاشت تا آنان بتوانند پروژه های نظامی خود را با موفقیت به اتمام رسانند و بدین وسیله موجبات برتری همه جانبه آمریکا بر شوروی و سایر کشورهای رقیب را فراهم آورند. این شبکه از سوی بنیاد ملی علوم ( NSF) ، در آمریکا تعمیم یافت و اندکی بعد نه تنها جامعه آمریکا بلکه تمامی جهان را نیز در بر گرفت؛ همین نهاد یعنی NSF تا اواسط دهه 1990 نقش عمده ای را در مدیریت منابع اینترنتی بر عهده داشت که با ظهور تجارت الکترونیک در اواسط دهه 1990 این بنیاد جای خویش را به وزارت بازرگانی آمریکا داد. برای آنکه معنای مدیریت منابع اینترنتی را بهتر درک کنیم، لازم است توضیحی کوتاه راجع به ساختار منابع منابع اینترنتی آورده شود. ساختار منابع اینترنتی بدان صورت است که هر دستگاه سخت افزاری( مانند رایانه شخصی) دارای یک هویت اینترنتی است که این هویت به صورت شماره اینترنتی منحصر به فرد تعریف می شود. شماره اینترنتی از چهار جزء ( - . - .- . -) تشکیل شده است که هر جزء عددی از 0 تا 255 می باشد. از آنجا که حفظ کردن تعداد زیادی شماره چهار جزیی کاری است تقریبا غیر ممکن، کاربران عادی معولا از نام دامنه اینترنتی استفاده می کنند. وقتی نام دامنه را در صفحه مرورگر تایپ می کنیم این نام به کارگزاری فرستاده می شود که کار آن ترجمه نام به شماره اینترنتی است