پاورپوینت آماده; بررسی 7 گونه از درختچه های میوه زینتی

پاورپوینت آماده; بررسی 7 گونه از درختچه های میوه زینتی

مطالب اسلایدهای ابتدایی این پاورپوینت به شرح زیر است

 

تعداد اسلاید : 10 اسلاید

بررسی 7 گونه از درختچه های میوه زینتی
درختچه های زينتی و درختچه های ميوه زينتی در طراحی فضای سبز ، درختچه‌های زينتی و درختچه های ميوه زينتی نقش مهمی از لحاظ زيبائی و فضاسازی دارند كه در كاشت و فرم دادن حتماً بايستی از اصولی مبتی بر قوانين هماهنگی بر خوردار گردند. ولی بايد درنظر داشت لزوم هم‌بستگی و ارتباط بين آن‌ها (از لحاظ رشد و هم‌آهنگی با ديگر گياهان مانند بوته‌ها و درختان پابلند) ضروری است. حتی برخی از متخصصين طراحی و تزئينات باغ و باغچه، رنگ‌گل‌ها و زمان گل‌دهی، فرم برگ‌های درختچه‌ها را در محل كاشت مورد توجه قرار می‌دهند. لذا ما اجمالاً تعدادی از درختچه‌های زينتی را كه امروزه در بسياری از باغ‌ها و پارك‌های ايرانی مرسوم است، بدون توجه به نكات خاص طراحی، منحصراً به منظور آشنائی مورد بحث قرار می‌دهيم. 1- ابريشم مصری (Caesalpinia Gilliesii (Hook). Dietr) : درختچه‌ای ايستاده، به ارتفاع 3-2 متر، با تاج كروی اغلب شكل پذير با پوست خاكستری مايل به سبز روشن تا قهوه‌ای روشن. برگ‌ها متناوب، دو بار شانه‌ای مركب، به طول تقريبی 30 سانتی‌متر، با شانك‌های 10-6 جفتی و برگچه‌های 10-6 جفتی، خطی- مستطيلی، به طول 7-5 و عرض 5.2-2 ميلی‌متر، به رنگ سبز روشن. گلها زرد با پرچم‌های قرمز رنگ بلندتر از جام گل، در گل آذين خوشه‌ای انتهايی. ميوه نيام به طول 9-6 سانتيمتر ، داسی شكل، چرمی با 5-2 دانه.
درختچه‌ای بسيار زيبا، با گل‌های تقريباً دائمی تابستانه، با پرچم‌های بلند قرمز رنگ كه جلوه‌ای خاص به اين درختچه می‌دهد. درختچه مذكور تا حدودی در برابر خشكی مقاوم و ليكن در برابر سرما حساس است بطوری كه در مناطق سردسيری سر شاخه های آن خشك شده و ليكن در بهار سال آينده شروع به رشد و شاخه‌دهی می‌نمايد. به عنوان درختچه زينتی اصولاً خاك‌های خوب و زراعی را ترجيح میدهد و ليكن در خاك‌های فقير نيز می‌توان از آن استفاده كرد. 2- ازگيل (Mespilus germanica L) :  درخت بسيار كوچكی است كه ارتفاع آن معمولاً به بيش از 5-3 متر نمی‌رسد و يا ممكن است بصورت درختچه‌ای بزرگ و گسترده باشد. پوست آن قهوه‌ای – خاكستری كه بعد‌ها دارای شكافها و ترك‌هايی عميق بصورت صفحاتی مستطيلی شكل شده كه به شكل فلس مانند از  تنه جدا می‌شوند: (در قسمت پايين تنه) انشعابات آن دارای خارهای تيز كوتاه می‌باشند و شاخه‌های بزرگ جوان با كرك‌های زبر خاكستری مايل به سفيد پوشيده شده‌اند. برگ‌های خزان كنندة آنها ساده، متناوب، مستطيلی شكل با 12-5 سانتيمتر طول و در سطح رو سبز تيره و در سطح زير سبز روشن با كرك‌های انبوه می باشند. دمبرگ بسيار كوتاه (5 ميلی‌متر) و به سختی قابل ديد است. گل‌های منظم و پنج‌پر آن‌ها كه در اواخر ارديبهشت و خرداد ظاهر می شوند هرمافروديت می باشند و به صورت منفرد در انتهای شاخه‌های كوتاه تشكيل می‌شوند. گلبرگ‌های آن سفيد و بساكها قرمز هستند. ميوه شفت، مايل به قهوه‌ای، با قطر حدود 4 سانتيمتر و كاسبرگ‌ها دائمی و طويل رأس آن را احاطه كرده است. بخش گوشتی ميوه بعد از دوران سرما يا زمانی كه نرم و كاملاً رسيده می‌شود قابل خوردن می‌باشد و كمی طعم اسيدی دارد. ازگيل بومی قفقاز، آسيای صغير و آسيای مركزی می باشد و محل رويش آن بيشتر در جنگل‌های مخلوط بلوط است. ميوه آن در زمان‌های قديم و قرون وسطی بسيار مورد توجه بوده ا

دریافت فایل