تحقیق در مورد نقش expansin ، پروتئين سست كننده ديواره گياهي

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نقش expansin ، پروتئين سست كننده ديواره گياهي

در شكل گيري اندامهاي گياهي

خلاصه:

ديواره سلولي، سلولهاي گياهي در حال رشد تشكيل شبكه اي سلولزي از ميكروفيبريلها واقع در ماتريكس پلي ساكاريدي و پروتئيني را مي دهد. ديواره هاي سلولي به سلول گياهي ثبات شكل مي دهند ولي در برابر رشد سلولي انعطاف پذيري خاصي از خود نشان مي دهند.Exapasin نوعي پروتئين سلولي است كه باعث سست شدن ديواره و رشد بهتر سلول مي شود. رشد سلولي از مهمترين عوامل تعيين ميزان طول گياه مي باشد. در اين مقاله به نحوه كنترل رشد سلول از طريق Exapasin مي پردازيم.

مقدمه:

ساختار اندامهاي زايشي گياهي نقش اصلي را در طبقه بندي گياهان Linneeus ايفا مي كند. اين نشان مي دهد كه شكل و اندازه ديگر گياهان به ميزان زيادي بسته به تغييرات شرايط محيطي مي باشد در نور كم گياهان برگهاي كوچك ولي قد بلند با شاخه هاي كم دارند و در نور كافي برگها گسترده مي شوند و ساقه داراي شاخه هاي متعدد مي گردد. اين نوع واكنشهاي فراسلولي معمولاً برگرفته از واكنشهاي درون سلولي در برابر تغييرات محيط مي باشند. انعطاف پذيري زياد در رشد گياهان باعث ايجاد فرصتي براي كنترل رشد براي گياه است.

قدرت تغيير در اندازه و شكل گياه يك نكته مهم در كشاورزي محسوب مي شود. اندازه يك اندام مي تواند تحت تاثير افزايشي اندازه سلول ها و يا افزايش تعداد آنها باشد. در نتيجه افزايش اندازه سلول و تعداد سلولهامي توانند دو عامل كنترل كننده اندازه بافتها به حساب آيند. در اين مقاله بيشتر بر روي چگونگي كنترل رشد بافتها از طريق افزايش اندازه سلول مي پردازيم.

سلولهاي حيواني از طريق افزودن ماده حياتي به خود بزرگ مي شوند ولي سلولهاي گياهي اغلب از طريق وارد كردن آب به واكوئلهاي خودشان اندازه خودشان را افزايش مي دهند كه اين بدون هيچ گونه افزايش در مقدار ماده سيتوپلاسمي صورت مي گيرد.

ورود آب به داخل واكوئلها فشار تورژسانسي بر روي ديواره سلولي وارد مي كند كه باعث ثبات شكل سلولها مي شود. بنابراين سلول گياهي تنها زماني مي تواند افزايش حجم يابد كه ديواره سلولي سست شود. با اينكه ورود آب به داخل سلول و سست شدن ديواره سلولي دو عامل اصلي در رشد سلولهاي گياهي به حساب مي آيند، ولي آندوسيتوز آب نمي تواند يك عامل محدود كننده هم محسوب مي شود زيرا ميزان آب ورودي بسيار زياد است.

به بيان ديگر تغيير در ديواره سلولي نقش اساسي و محوري در افزايش حجم سلولي ايفا مي كند. تلاشهاي انجام شده براي يافتن فاكتورهاي مربوط به گسترش ديواره سلولي به كشف expansin منجر شد. Expansin عمل وارد شدن به داخل ديواره سلولي را همراه با از بين بردن پيوندهاي هيدروژني بين پليمرهاي ديواره انجام مي دهد. مولكولهاي اگزوژن expansin قابليت توسعه سلولي و اندام زايي در گياهان را دارند. نحوه بيان ژنهاي expansin به ميزان زيادي وابسته به رشد اندامها و شكل گيري درست آنها دارد. علاوه بر اين بررسيهاي جديد شامل دستكاري در نحوه بيان ژنهاي expansin نقش expansin در رشد اندامهاي گياهي را به اثبات رسانيده است. اين مقاله به بررسي اين امكان كه رشد اندامها تحت كنترل expansin باشد، مي پردازد.

Expansin

اهميت نقش ديواره سلول گياهي اولين بار توسط Heyn در اوائل دهه 1930 در هلند مورد توجه قرار گرفت. Heyn دريافت كه ساقه هاي تيمار شده با اكسين انعطاف پذيري بيشتري دارند و بررسي هاي بيشتر مشخص كرد كه هورمون رشد گياهي از طريق ايجاد دگرگوني در ساختار ديواره در رشد سلولي دخالت دارد. بعدها در دهه 1980 نشان داده شد كه ديواره سلولهاي ساقه در بافر اسيدي (6=PH) توسعه و گسترش زيادي مي يابند . اين يافته ها، تائيدي بر نظريه رشد اسيدي بود كه مي گويد رشد سلول هاي گياهي با ميانجيگري اكسين احتياج به اسيدي شدن ديواره سلولي دارد. نكاتي كه Cosgrove در تئوري تاثير اسيد بر توسعه ديواره سلولي بيان گردد. نشان گر معدود ديدگاه هايي در اين پديده بود:

تيمار با گرما يا پروتئاز باعث از بين رفتن ديواره سلولي مي شود.

مقادير بالايي از Q10 ديده شد.

پيوندهاي احياگر –SH قابليت گسترش را بالا مي برند.

عمومی و آزاد

فایل های جدید