دانلود تحقیق در موردشش بنای مهم بین النهرین

نام فایل : شش بنای مهم بین النهرین

فرمت : .ppt

تعداد صفحه/اسلاید : 43

حجم : 4 مگابایت

شش بنای مهم بین النهرین
كهن ترين زيگورات بين النهرين
زیگورات اور
كهن ترين زيگوراتي كه ناكنون در بين النهرين (عراق كنوني) توسط باستان شناسان خاكبرداري و شناسايي شده است زيگوراتيست كه اورنمو موسس سلسله سوم اور  در سال 2100  قبل از ميلاد يعني 4100 سال پيش در شهر باستاني اور  محل تولد حضرت ابراهيم نبي  بنا كرده بود او اين زيگورات را در كنار معبدي كه براي نيايش خدايان ساخته بود بر پا داشته است. اين زيگورات در اصل داراي سه طبقه بوده است كه در حال حاضر تنها طبقه اول آن باقي مانده است.
این بنا از خشت خام ساخته شده است . فونداسیونی به عمق 15 متر دارد . 3 ردیف پلکان 100 تایی که به پرستشگاه می رسد . نمای بنا از آجر است و برای استحکام بنا در برابر سیلابها از ملات قیری استفاده کرده اند .
زيگورات اور ، نمونه مناسبي از اين مورد است که به دوره سومري نوين – از سده 22 تا سده 21 پيش از ميلاد – مربوط مي شود ؛ در اين دوره ، معماران مي کوشيدند بلندترين و کوه پيکرترين بناي ممکن را روي زمين . نخست کوهي از خشت خام را مي بينيم که در اثر عواملي چون زمان ، آب و هوا ، و تاخت و تاز دشمنان تقريبا" به صورتي بي شکل درآمده است ؛
بر روي شالوده اي از اين به ارتفاع 15 متر ، دو طبقه سوار برهم قرار دارند که به ترتيب کوچکتر مي شوند ؛ و از آن دو احتمالا" طبقه بالا در حکم پي زيارتگاه بوده است . سه پلکان خرپشته اي ، هريک با يکصد پله ، در يک نقطه ، به دروازه برج دار زيگورات مي رسند و از آنجا احتمالا" پلکان ديگري به زيارتگاه يعني مرکز نمايشهاي آييني منتهي مي شود . ساختمان اين زيگورات ، کوه محکمي از خشت خام با نماسازي ضخيمي از آجر پخته با ملات قيري است .
آجر پخته را به اين علت با ملات قير در نماسازي به کار مي بردند که بر قدرت و استحکام ساختمان در برابر سيلها و اثر ديگر عوامل طبيعي بيفزايند . طبقات زيگورات ، احتمالا" در اصل به رنگهاي متفاوت با معني نماديني ساخته مي شده اند و احتمالا" در محوطه پشته آنها درختکاري و گياهکاري نيز مي شده است . ارتفاع زياد اين بنا و دشواري صعود و دستيابي به نوک زيارتگاه ، احتمالا" مانند مذاهب ديگر ، نمادي از گونه اي تدارک دشوار روح براي روشنايي گرفتن از خدا به شمار مي رفته است .
زيگورات اور, حدود 2100 ق.م  
طرح بازسازي شده زيگورات اور, حدود 2100 ق.م (از روي يك طرح خطي در موزه بريتانيا , لندن)  
ارگ سارگون
در خرساباد، مساحت:400 هزارمتر مربع، بيش از 200 حياط و اتاق، شهر روي تپه بود با ارتفاع 15 متر، مجموعه تقارن ندارد و متشكل از اتاقها و تالارهاي چهارگوش مي‌باشد گرداگرد حياط، پوشش اتاقها با تاغهاي گهواره‌اي خشتي بود، دروازه با ديوهاي غول آساي نگهبان كه 4 متر ارتفاع داشت ايجاد شده بود.
اين کاخ مساحتي نزديک به 400 هزار متر مربع و بيش از 200 حياط و اتاق داشت . شهري که اين ارگ – کاخ مشرف بر آن ساخته شده بود روي تپه اي به بلندي تقريبا 15 متر قرار داشت و نزديک به يک و نيم کيلو متر مربع مساحتش بود .
مشابه چنين دروازه‌اي در تخت جمشيد مي باشد ولي با اين تفاوت كه گاوهاي تخت جمشيد از كنار داراي 3 پا يوده ولي گاوهاي آشور از بغل داراي 4 پا مي باشند.
شايد کاخ را به اين دليل در سطحي بالاتر ساخته اند که از سطح سيلابها بالاتر باشد ، ولي همين بلندي باعث مي شد که مقر پادشاه در نقطه اي بين خانه هاي زير دستانش و خدايان واقع شود . با آنکه سازندگان کاخ در صدد ايجاد تقارن بوده اند ولي خود کاخ نقشه اي آشفته و پرت دارد و مجموعه اي از اتاقها و تالارهاي چهار گوش را در بر مي گيرد که خوشه وار به گرد حياطهاي چهار گوش ساخته شده اند .
سارگون !! شهر و کاخش را مظهر وبيان عظمت خويش مي دانست و گمان مي کرد که پايه هاي اين عظمت بر اطاعت و انقياد دشمنان وي نهاده شده اند . او در کتيبه اي مي نويسد : من شهري را با [ زحمت ] مردم که به وسيله دستانم مطيعشان کرده بودم ساختم ؛ آشور ، نبو ، مردوک ، ايشان را به تسليم در برابر من و به گردن گرفتن يوغ من در پاي کوه موسري ، بالاي نينوا ، وا داشتند .
علاوه بر مجموعه حياطها ، اتاق تاجگذاري ، اتاقهاي دولتي ، حرم ، آبريزگاهها و حمامها ، و اتقهاي نگهبانان که کل کاخ را تشکيل مي دادند ، معبد اصلي و زيگورات نيز در اين ارگ وجود داشتند . زيگورات خرساباد احتمالا هفت طبقه داشته است ، که چهار تاي آنها تا به امروز حفظ شده اند ؛ ارتفاع هر طبقه پنج و نيم متر است و هر يک رنگي متفاوت با ديگري دارد . براي دستيابي به اين زيگورات ، خر پشته حلزوني پيوسته اي دور تا دور ساختمان از کف پايين ترين طبقه تا نوک بالاترين طبقه ساخته شده بود . نماي کاخ از يک ديوار جسيم کنگره دار تشکبل شده بود ، و در دو طرف دروازه طاقدارش دو برج چهار گوش ديده مي شد .
به نظر مي رسد که شکوه و درخشندگي گيج کننده نيز بخشي از اين نقشه پادشاه آشور براي متحير ساختن ميهمانان بوده است . از دروازه اصلي کاخ ، دو گاو بالدار غول پيکر با سر آدم پاسداري مي کردند . اين گاوهاي آدم سر را مي توان مشتق شده از پيکره هاي مشابه جانوران در بوغاز کوي حتيها پنداشت .

در هر دو مورد از جانور براي دفع دشمن مرئي يا نامرئي و بخشيدن جلوه اي پرشکوه و برجسته به نماي کاخ استفاده شده است . اين پيکره ها تا اندازه اي همه جانبي و تا اندازه اي برجسته ساخته شده اند ، ودر آنها ديد تمام رخ در حال استراحت با ديد جانبي در حال حرکت در هم مي آميزد و اين در آميختگي با افزوده شدن يک پاي پنجم ، به اوج تاثير گذاري مي رسد .
هنر باستاني ، بارها بر ترس و ستايش دائمي انسان از جانوران بزرگ که به عنوان استعاره هايي براي نماياندن نيروهاي طبيعت و خود خدايان مورد استفاده قرار مي گرفتند ، مهر تاييد زده است .

معابد
«معماري»
بهترين نمونه ي معماري بين النهرين همانند ديگر تمدن هاي باستاني به بناي معابد مربوط مي شود. دولتشهري هاي سومري قدرت خود را منتخب به خداي شهر مي دانستند و پادشاهان ، نماينده خدا بر روي زمين و پاسداران خزاين او محسوب مي شوند. در اديان سومري نوعي اتصال و هماهنگي ميان دين و دنيا يا به عبارت دگير اقتصاد و معنويت – وجود داشته است. اين ويژگي با شرايط خاص اجتماعي بين النهرين شخصيت داشت. بين النهرين بر خلاف همتاي معاصر خود يعني مصر (كه تاريخي آرام و ساكن داشت) همواره در افت و خيزهاي نظامي و سياسي بود. برج و بارو و استحكامات شهرها از همين امر حكايت مي كنند.
بديهي است كه ديني مستقل از مسايل روز نمي توانسته راهگشاي مردمي با شرايط خاص آن روز باشد. كاهنان و خدمه معابد ، ضمن اجراي آئين ها و مناسك دين ، مسؤول تنظيم و كتابت مخارج شهر بودند. مكتوبات بدست آمده از اين نسخ روزمره نخستين نمونه هايي است كه «خط» به خدمت حسابرسي و مثبت جزئي ترين پرداخت ها و دريافت ها و موجودي انبارها درآمده است.
سنت ساخت زيگورات ها و دولتشهرها پس از سومريان ادامه يافت. در اواسط هزاره ي دوم پيش از ميلاد، آشوري ها پس از پايان يافتن اقتدار «اكد» (2180 – 2340 ق.م) و «بابل» به قدرت رسيدند. آنها نيز همانند سومريان بناهاي خود را با آجر مي ساختند اما از آنجا كه به محل استقرار آشوري ها ناحيه ي شمالي بين النهرين بود، و در اين ناحيه سنگ به وفور يافت مي شد اما شاهد استفاده از سخته سنگ هاي وزين و حجيم در قسمت هاي پائيني محوطه هاي مهم داخل بنا و دروازه ها هستيم رواج استفاده از سنگ، زمينه ي مساعدي براي خلق نقش برجسته ها و مجسمه هاي گوناگون بود.
امپراتوري آشور در حدود قرن 7 پيش از ميلاد با هجوم اقوام مختلف دچار تزلزل شد و پس از افت و خيزهاي چند دوره كوتاهي از شكوفايي و اوج را تحت فرمانروايي «بخت نصر» گذراند. اين دوره كوتاه كه بين سال هاي 612 تا 539 ق.م قرار دارد به عهد حكومت «بابل نوين» مشهور است. در همين عهد نوع جديدي از معماري با آجر لعابدار رواج يافت.
معبد ایشچالی
مطعلق به خدای مادر است ، مانند معبد آشور داری یک حیاط بزرگ و 3 حیاط کوچکتر است . بر روی سکوی بلند قرار قرار گرفته است .
دارای ورودی های متعدد می باشد . دیوار کنگره داری دور تا دور معبد را احاطه کرده است .
دروازه ایشتار
دروازه ایشتار: دروازه ایشتار با حدود 40 متر ارتفاع دروازه ورود به خیابان مخصوص مراسم سان، رژه و جشن بوده که به معبد اصلی ایشتار ختم می شده.
«دروازه ايشتار» كه به دستور بخت نصر در بابل بنا گرديد نمونه اي عالي از روش نوين است كه بر ديوارهاي رنگين آن ( كه به آجرهاي لعابدار آبي و سبر و زرد و سفيد و سياه ... مزين بود) نقش برجسته هاي انواع جانوران حقيقي و اسطوره اي ، چون شير و گاو واژه ها قرار داشته . هزاران آجر لعابدار دروازه ايشتار كه تا چندي پيش در اثر فروريختن، پراكنده و هريك به كناري افتاده بود.
ایشتار از الهه‌های آشوری بود.
....

علوم پایه

فایل های جدید