تحقیق در مورد گردشگري فرهنگي

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چكيده:

در بحث گردشگري فرهنگي عموما دو محور مورد بررسي قرار مي‌گيرد محور اول گردشگري مرتبط با ميراث فرهگي يك مقصد مي‌باشد و بيشتر ر اين ديدگاه بعد تاريخي يك جامعه مورد نياز است و محور دوم گردشگري فرهنگي موضوع زمان حال و فرهنگ جاري يك مقصد را مدنظر قرار مي دهد.

در حقيقت گردشگري فرهني نوعي از گردشگري است كه گردشگر را به فراگيري، آموزش،‌كنكاش و كسب تجربه درباره فرهن حال و گذشته جامعه مقصد و مقايسه آن با داشته‌ها و انگيزه‌هاي جامعه خود و ديگران مي‌نمايد و در واقع تجربه كيفي ميان گردشگر و محيط مورد بازديد مي‌باشد.

با توجه به نقش برجسته جوامع محلي در مباحث مرتبط با پايداري و توسعه به ويژه در 20 سال اخير و داده‌هاي حاصل از تحقيقات مرتبط با اثرات گردشگري ، نوع جديدي از گردشگري بنام گردشگري جامعه محور و گردشگري فرهنگي مطرح شده است.

اين نوع گردشگري با توجه به ويژگي‌هاي مناسب و توانايي بالقوه در توانمندسازي جوامع محلي به عنوان راهکاري جهت دستيابي به توسعه پايدار گردشگري مخصوصا در کشورهاي جهان سوم و در مبحث توسعه روستايي مورد توجه بسياري از صاحب نظران قرار گرفته است.

كليد واژه:گردشگري فرهنگي- توسعه پايدار- اصول پايدار گردشگري – توسعه پايدار گردشگري – مدل گردشگري فرهنگي _گردشگري جامعه محور

مقدمه :

گردشگري جامعه محور و گردشگري فرهنگي به عنوان راهکاري جهت دستيابي به توسعه پايدار گردشگري مخصوصا در کشورهاي جهان سوم و در مبحث توسعه روستايي مورد توجه بسياري از صاحب نظران قرار گرفته است.

ظهور انديشه توسعه پايدار در دهه 60 ميلادي به همراه پررنگ شدن نقش جوامع محلي و تاکيد بيشتر به نگرش پايين به بالادر مديريت و توسعه، تمامي زمينه‌هاي علمي و صنعتي در جهان را تحت تاثير قرار داده است .

در اين بين گردشگري نيز از اين تاثير بي‌بهره نبوده و دستخوش تحولاتي شده که منجر به طرح مباحث نويني در ادبيات گردشگري و ظهور اشکال نويني از اين فعاليت شده است.

گردشگري جايگزين که خود به عنوان نقطه آغازين اين تحولات در پاسخگويي به مفهوم توسعه گردشگري پايدار شکل گرفته، در طول تاريخ تحول صنعت گردشگري و در راستاي تطبيق بيشتر با نيازها و نوآوري‌هاي صنعت سر منشا شکل‌گيري انواع گوناگوني از گردشگري مانند اکوتوريسم، طبيعت‌گردي و گردشگري روستايي و گردشگري فرهنگي شده است.

توسعه پايدار در عرصه گردشگري :

رشد صنعت گردشگري تاثيرات چند جانبه اي در کشورها به دنبال دارد. برقراري توازن و تعادل در وضعيت پرداخت ها، تنوع اقتصادي، افزايش درآمدها و ايجاد فرصت هاي شغلي از پيامدهاي اين صنعت به شمار مي آيد. دستيابي به رشد اقتصادي پايدار از شاخص هاي اصلي پيشرفت براي کشورهاي در حال توسعه به شمار مي آيد. گردشگري بخش عمده اي از درآمد اقتصادي کشورها و 10 درصد از توليد ناخالص ملي آنها را شامل مي شود. در حداقل يک سوم از کشورهاي در حال توسعه گردشگران منبع اصلي در آمد بوده و در واقع مولد درآمد اقتصادي کشورها به شمار مي آيند. رشد چشمگير گردشگري در 50 سال اخير يکي از مهمترين پديده هاي اقتصادي و اجتماعي قرن بيست و يکم محسوب مي شود. افزايش شمار گردشگران خارجي از 25 ميليون نفر در سال 1950 به 763 ميليون نفر در سال 2004 نمايانگر متوسط رشد سالانه اي بيش از 7 درصد در طول 50 سال گذشته است. گردشگري تمامي بخشهاي اقتصادي را تحت الشعاع قرار داده و در فعاليت هاي شاخص اقتصادي در دنيا بسيار تاثيرگذار بوده است. اين صنعت همچنين تاثير اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و زيست محيطي فزاينده اي در سطح جهاني و ملي دارد. براي بيشتر کشورهاي در حال توسعه به ويژه کشورهاي حداقل توسعه يافته (LDCS )، گردشگري ستون اصلي توسعه اقتصادي به شمار مي آيد. البته اين امر در همه کشورها به يک ميزان وجود ندارد. براي نمونه صنعت گردشگري در بنگلادش مدتها است که مورد بي توجهي قرا رگرفته است. اين در حالي است که طبيعت زيبا و منحصر به اين کشور مي تواند ميزبان گردشگران بي شماري از سراسر نقاط دنيا باشد. برخي از آثار تاريخي اين کشور بيش از 2000 سال قدمت دارند و سازمان گردشگري اين کشور در سال 1973 با هدف توسعه تسهيلات گردشگري و بالا بردن توليدات مرتبط با اين صنعت و ارائه تصوير جديدي از اين کشور تاسيس شد. گردشگري مي تواند با مشارکت در سه هدف اصلي کشورهاي در حال توسعه که توليد درآمد، اشتغال زايي و درآمد ناشي از ورود ارز خارجي است، نقش مهمي در قالب نيروي محرک توسعه اقتصادي ايفا کند. گردشگري فرصت هاي شغلي خوبي را براي گروه هاي مختلف اجتماعي به وجود مي آورد و در نتيجه مي تواند نقش مهمي در ريشه کن کردن فقر در کشورهاي در حال توسعه داشته باشد. علاوه بر اين گردشگري دولت هر کشور را به توسعه زيرساختهاي خود تشويق مي کند، همچنين در توازن پرداخت هاي کشوري (BOP ) نيز نقش دارد. به عبارتي گردشگري موتور قدرتمند پيشرفت در کشورهاي در حال توسعه به شمار مي آيد. در سنگاپور گردشگري نقش مهمي در درآمدزايي، اشتغال و توازن کلي پرداخت ها دارد. سنگاپور طرح کلي گردشگري با عنوان "گردشگري 21" دارد که اين برنامه براي تبديل اين کشور به يکي از مراکز گردشگري در دنيا تنظيم شده است. مالزي در اين زمينه ميليونها دلار به توسعه زيرساخت هاي گردشگري خود اختصاص داده است تا شمار بيشتر گردشگر را به سمت کشور خود جذب کند. در نپال 20 درصد از درآمد خارجي اين کشور از اين صنعت تامين مي شود.در مالديو گردشگري 70 درصد از ورود ارز خارجي به اين کشور و 40 درصد از درآمد دولت و 20 درصد از توليد ناخالص ملي را شامل مي شود. سازمان جهاني گردشگري سازمان ملل (UNWTO ) مالديو را نمونه توسعه پايدار گردشگري معرفي کرده است. رشد صنعت گردشگري تاثيرات چند جانبه اي در کشورها به دنبال دارد. برقراري توازن و تعادل در وضعيت پرداخت ها، تنوع اقتصادي، افزايش درآمدها و ايجاد فرصت هاي شغلي از پيامدهاي اين صنعت به شمار مي آيد. از طرفي گردشگري محور توسعه پايدار کشورها به شمار مي آيد. سازمان جهاني تجارت با همکاري بخش برنامه ريزي براي توسعه سازمان ملل برنامه هاي ويژه اي براي رشد اين صنعت در کشورهاي در حال توسعه اجرا مي کند. وزراي گردشگري سازمان همکاريهاي منطقه اي جنوب آسيا با اجراي طرح مشترکي قصد دارند شبکه گردشگري را در منطقه به وجود آورند که بتواند به رشد اين صنعت در بين اعضاي آن کمک کند. گردشگري صنعتي است که به طور مجزا نمي تواند رشد کند. توسعه اين صنعت در گرو رشد و توسعه بخشها و زيرساخت هاي مختلف اجتماعي است. دولت ها در اين رابطه نقش کليدي مي توانند ايفا کنند، ولي نقش مشارکت بخش هاي خصوصي و تعامل آنها با بخش هاي دولتي، سازمان هاي غير دولتي، موسسات، نهادها و ارگان هاي ديگر نبايد از نظر دور نگه داشته شود. در نتيجه براي رسيدن به توسعه پايدار در عرصه گردشگري تمام قابليت هاي جامعه بايد بکار گرفته شود.

گردشگري فرهنگي و توسعه پايدار :

ازنظر سازمانهاي بين‌المللي، توسعه پايدار گردشگري به مفهوم مديريت تمامي منابع است. براي رسيدن به تعامل گردشگري فرهنگي و توسعه پايدار مي‌بايست همه اقشار يك جامعه با برنامه‌ريزي مبتني بر اصول توسعه پايدار؛ تلاش نمايند تا به يك فرهنگ عمومي تبديل گردد.

گردشگري پايدار، موضوع امروز جهان اقتصاد:

امروزه با توجه به بيانيه هزاره سوم سازمان ملل متحد و اجلاس‌هاي متعدد در سراسر دنيا پايداري به عنوان بخش اساسي از نظم جهاني شناخته مي‌شود و توسعه پايداري از اصولي است كه انديشمندان و صاحب نظران مورد توجه قرار مي دهند و اين بدان معني است كه حفظ استانداردهاي سطح زندگي آينده بشريت اهميت بسيار زيادي دارد، به طوري كه ديگر نمي‌توان از محيط زندگي انسانها همانند گذشته بهره‌برداري و استفاده كرد. بنابراين اين مي‌بايست آثار گردشگري را از ابعاد مختلف مورد بررسي و تحليل قرارداد تا بتوانيم از تهديدات آن بكاهيم. از فرصت‌هاي آن نهايت بهره‌برداري را كنيم. نقاط ضعف را به حداقل برسانيم و نقاط قوت را توسعه دهيم و اين برنامه بدون مشاركت كشورها امكان‌پذير نيست.

عمومی و آزاد

فایل های جدید