تحقیق در مورد گل میخک 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گل میخک

گل شاخه بريده ميخك را مي توان 20 روز در دماي 25 درجه سانتيگراد نگهداري كرد.

به گزارش واحد مركزي خبر ، گل ميخك يكي از گلهاي شاخه بريده مقاوم است كه كشت آن به صورت قلمه صورت مي گيرد.

تقوي كارشناس جهاد كشاورزي از كشت گل ميخك به دو صورت خاكي و هيدروپونيك در كشور نام برد و گفت: با كشت قلمه هاي ريشه دار شده مي توان اين گل را در باغچه نيز پرورش داد.

وي افزود: اين گل به دو دسته تك شاخه اي و خوشه اي، طبقه بندي مي شود كه در رنگهاي بسيار زيادي وجود دارد.

كشت اين گل در فصلهاي گرم سال كاهش مي يابد.

گاو زبان گياهي است چند ساله و داراي ريشه هاي نيمه غده اي كه بطور عمودي تا عمق 50 سانتيمتر در خاك فرورفته است و بعلت داشتن ريشه هاي اصلي و فرعي در اعماق خاك مقاومت آن در برابر خشكي خاك زياد است. برگهاي آن زبانه اي و پوشيده از خارهاي ظريفي است كه به آن حالت خشن ميدهد و به همين علت به گاوزبان معروف است. گلهاي آن به رنگ قرمز خوشرنگي است كه پس از خشك شدن به رنگ آبي تيره در مي آيد.

تركيبات شيميايي :

اين گياه حاوي مواد موسيلاژ، قندي، تانن و تركيبات فنلي و نيز مقدار كمي آلكالوئيد ميباشد (آرام بخش)

خواص درماني : گاوزبان حواس پنجگانه آدمي را تقويت مي كند. دمكرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز مي كند.سينه را نرم مي كند. تنگي نفس و دردگلو را شفا مي دهد. دلهره و وحشت را از بين مي برد. غم و غصه را كم كرده و براي كساني كه با خود حرف مي زنند بسيار خوبست. از برگهاي تازه آن براي درمان جوشهاي چركي دهان و درمان برفك استفاده مي شود .

سازگاري :

گاوزبان بيشتر در ارتفاعات رامسر، رودسر و تنكابن بصورت خودرو و نيز زراعي وجود دارد. بطور كلي شرايط آب و هوايي كوهستاني سردسير و نيمه مرطوب كه در طول بهار و تابستان داراي بارانهاي متناوب هستند، براي كشت اين گياه مفيد است.

روش تكثير و كاشت :

كشت گاوزبان در دو فصل پائيز و بهار انجام مي شود و بهترين روش كاشت بذر در فصل پائيز است. عمق كاشت 2 1 سانتيمتر و فاصله بين بوته ها 50 40 سانتيمتر و فاصله بين رديف ها 7060 سانتيمتر است.

ميزان مصرف بذر در هر هكتار 15 10 كيلوگرم است. عمر مفيد بوته گاوزبان 2 سال و حداكثر عمر آن 4 سال است. در مناطقي كه بارندگي به اندازه كافي و پراكندگي بارش آن مناسب باشد، كشت به صورت ديم صورت مي گيرد. اما در مناطق خشك مانند اصفهان نياز به آبياري مرتب مي باشد. مهمترين آفت اين گياه كرم برگ خوار است كه بيشترين خسارت خود را در زمان برداشت به گياه مي زند و چون در اين زمان مبارزه شيميايي صلاح نيست، لازم است از مبارزه بيولوژيك استفاده شود .

برداشت محصول :

عمل گل چيني در اوايل خرداد صورت مي گيرد و گلهاي چيده شده را در كنار مزرعه روي پارچه يا سفره هاي پلاستيكي به ارتفاع 3-2 سانتيمتر پهن مي كنند و براي آنكه آفتاب نخورد، روي آن پارچه مي اندازند. البته خشك كردن محصول در سايه بهتر بوده و محصول مرغوبتري خواهد داد. بهم زدن گلها حين خشك شدن ضروري است. گل مرغوب گلي است كه داراي دم سفيد و گلبرگهاي بنفش باشد. ميزان عملكرد آن حدود 1100-1000 كيلوگرم گل تازه مي باشد كه از اين ميزان حدوداً 300-250 كيلوگرم گل خشك بدست مي آيد .

بابا آدم Arctium lappa

ريشه‌ي گياه باباآدم يا اراقيطون، مزه‌ي شيريني دارد و آن را به صورت پخته يا سرخ‌شده مي‌خورند. طبخ ساقه‌هاي جوان آن همانند مارچوبه است. باباآدم در ژاپن مثل يك سبزي خوردن معمولي كشت مي‌شود. اين گياه از لحاظ درماني يك تصفيه ‌كننده‌ي خون است. گياه‌پزشكان براي مداواي اختلالات پوستي مانند آكنه و پسوريازيس آن را تجويز مي‌كنند .

زيستگاه طبيعي :

گياه باباآدم در زمين‌هاي شخم نزده، در امتداد نرده ها در كنار جاده‌ها مي‌رويد. اين گياه در بريتانيا، شمال ايالات متحده و شمال ايران به طور خودروو به عمل مي‌آيد .

مشخصات ظاهري :

گياه دو ساله‌اي است كه ساقه‌ي اصلي آن سبز پررنگ و نرم مي‌باشد. طول اين ساقه به حدود يك متر مي‌رسد. گياه بر روي يك ريشه‌ي عمودي بلند به رنگ قهوه‌اي مايل به خاكستري قرار گرفته است. برگ‌ها موجدار است. بالاي برگ‌ها چروكيده و زير آنها كركدار است كه با گذشت زمان سخت مي‌شوند. گل‌هاي كوچك قرمز يا ارغواني آن، كه شبيه سوت مي‌باشند، بر روي سرشاخه‌هاي ميوه دهنده قرار مي‌گيرند و با كپسول‌هايي قلاب مي‌شوند. گياه باباآدم، در اواخر تابستان به گل مي‌نشيند .

تنباکوي كوهي

تنباكوي كوهي از گذشته‌ي دور به عنوان درمان خانگي ضربديدگي‌ها و كشيدگي رباط‌هاي مفصلي، بخصوص در مناطق كوهستاني اروپا كه حادث شدن چنين صدماتي فراوان و معمول است، شهرت و اعتبار داشته است. جالب اينكه تنباكوي كوهي در نواحي كم شيب كوهستاني بهتر رشد مي‌كند و به اين ترتيب در دسترس افرادي كه از بلندي سقوط مي‌كنند، قرار دارد .

استعمال خارجي پماد گياه التهاب و تورم را كاهش مي‌دهد. در آلمان اين گياه از اجزاي اصلي چندين داروي مسكن است كه استعمال خارجي دارند. البته گل‌هاي تنباكو كوهي مي‌توانند سبب التهاب در پوست‌هاي بسيار حساس شوند. اين گياه شايد شناخته شده‌ترين داروي پزشكي هومئوپاتي باشد كه در شكل‌هاي قرص، كرم و تنتور مورد استفاده قرار مي‌گيرد. هومئوپات‌ها و گياه‌پزشكان هر دو بر اين عقيده‌اند كه پماد اين گياه نبايد بر روي قسمتي از پوست بريده يا خراشيده شده است، اما از دوزهاي بسيار كم آن در درمان‌هاي پزشكي هومئوپاتي استفاده مي‌شود و به عقيده‌ي پزشكان هومئوپات، استفاده از اين گياه در ضربديدگي باعث كاهش شوك ناشي از صدمه مي‌شود .

دوز كم اين گياه توانايي تحريك نيروي خود ترميمي بدن را دارد و بعد از وضع حمل، جراحي و كشيدن دندان، استفاده از آن كمك به بهبود سريع مي‌نمايد.

زماني از برگ‌هاي خشك آن به جاي تنباكو استفاده مي‌شده است. ‌به همين دليل به آن تنباكوي كوهي گفته مي‌شود .

زيستگاه طبيعي :

تنباكوي كوهي در مرغزارها، جنگل‌هاي كوهستاني اروپاي مركزي و سيبري و در ارتفاعات 1200 تا 2800 متري به طور طبيعي و خودرو مي‌رويد. تنباكوي كوهي در خاك‌هاي رسي و شني در محل‌هاي آفتابي خوب رشد مي‌كند. در بعضي از قسمت‌هاي اروپاي مركزي اين گياه براي مصرف گياه درماني كشت مي‌شود.

مشخصات ظاهري  :

تنباكوي كوهي گياه بادوام معطري است كه داراي بوته‌هاي نرم و برگ‌هاي بيضي شكل، كركي و تيغ دار به رنگ سبز روشن است كه روي زمين قرار مي‌گيرند. ساقه‌ي آن سي تا شصت سانتي‌متر طول دارد، كركي است و يك تا دو جفت برگ بدون ساقه،‌ در اندازه‌ي كوچكتر دارد كه در جهت‌هاي مخالف يكديگر رشد مي‌كنند. گل‌هاي زرد نارنجي شبيه گل آفتابگردان آن كه بوي بسيار مطبوعي نيز دارند، در اواسط تا اواخر تابستان ظاهر مي‌شوند. گلبرگ‌هاي آن كه با كرك‌هاي پشمي و نرم پوشيده شده‌اند، در نوك، فرورفتگي پيدا مي‌كنند .

عمومی و آزاد

فایل های جدید