مقاله تجربیات معلمان پرورشی و مشاوران مدارس با موضوع پرخاشگری و گوشه گیری

قابل ویرایش . 36 صفحه.

       مقدمه:

           آفرينش ويژه انسان به گونه اي است كه جز به وسيله ايمان و ياد خدا آرامش نمي يابد. انسان طبعا خواستار سعادت و خوشبختي و آرامش رواني است و براي به دست آوردن آن شبانه روز تلاش مي كند، و از تصور شكست و بدبختي در بيم و اضطراب است.ليكن هر كسي سعادت و خوشبختي خويش را در چيزي مي پندارد و براي رسيدن به آن برنامه خاصي را تنظيم مي كند و راهي را مي پويد.

بعضي حداكثر استفاده از لذائذ مادي، بعضي اندوختن مال و ثروت و املاك ، بعضي جاه و مقام و رياست و شهرت ، و بعضي تحصيل علم و دانش ، و بطور كلي نيل به امور مادي و دنيوي را وجهه نظر خويش قرار داده، سعادت و كمال خود را در آن جست و جو مي كنند و در حد پرستش به دنبال آن مي روند. به عبارت ديگر بعضي شهوت پرست، بعضي مقام پرست، بعضي علم پرست هستند. و تصور مي كنند بدين وسيله مي توان سعادتمند و خوشبخت شد. اما قرآن عقيده دارد كه اعراض از ياد خدا ، توجه به امور دنيوي و پيروي از هواهاي نفساني ، زندگي انسان را قرين خوشبختي و آرامش نمي كنند ، بلكه زندگي را سخت و دشوار و مقرون با ناراحتي و اضطراب دروني مي سازند.

در قرآن مي فرمايد:(هركسي كه از ياد من اعراض كند همانا زندگي تنگ و دشواري خواهد داشت و در قيامت او را نابينا محشور خواهيم كرد.)

بزرگترين بدبختي انسان دلبستگي به امور دنيوي و تسليم در برابر هواهاي نفساني است، زيرا خواستهاي نفساني حدي ندارد كه وقتي به آن رسيد قانع شود و بگويد به آنچه مي خواستم رسيدم و ديگر نمي خواهم؛ بلكه همواره خواستار مرتبه عالي تر خواهد بود و در طريق رسيدن به آن همچنان جديت خواهد كرد . اما از آنجا كه امكانات هر كس محدود است و نمي تواند به دلخواه خود نائل شود، ناچار است در فراق آن بسوزد و بسازد.

علوم انسانی

فایل های جدید