تحقیق در مورد سنبل الطيب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

1

‏تيره سنبل الطيب Velerianceae

‏ گياهاني عموماً علفي يكساله يا پايا، به ندرت به صورت بوته هاي كم و بيش چوبي و غالباً داراي ساقه هاي منشعب اند. عموماً برگ هايي متقابل، ساده يا لوبدار و يا منقسم به قطعات برگچه مانند و درهر حال استيپول دار دارند. گلهاي آنها نر ـ ماده يا منحصراً داراي يكي از اجزاي اصلي گل (پرچم يا مادگي)، پلي گام، شامل قطعات 5 تايي و به رنگهاي سفيد، گلي و يا سفيد مايل به زرد است كه معمولاً به صورت گرزنهاي دو سويه مجتمع مي باشند. از اختصاصات ساختماني گل اين گياهان آن است كه اولاً داراي كاسه بسيار كوچك اند به طوري كه گاهي عاري از آن به نظر مي رسند و ثانياً جام گل آنها غالباً لوله اي يا قيفي شكل و داراي پهنكي منقسم ‏به لوبهاي نامساوي و يا شامل دو لب متمايز است. ضمناً لوله جام گل در عده اي از آنها مانند Valeriana‏ ها، قوزدار و يا داراي دنباله مشخص مي باشد. مادگي اين گياهان اصولاً شامل سه برچه است ولي غالباً يكي از آنها به حالت زايا باقي مي ماند كه آن نيز محتوي يك تخمك اپي تروپ مي باشد. دو برچه ديگر معمولاً فاقد تخمك باقي مي مانند.

‏ تعداد پرچمهاي اين گياهان، روي طرح اصلي گل بايد 5 باشد ولي چون هميشه پرچم ‏خلفي آنها از بين مي رود، مجموعاً 4 پرچم (حداكثر) در آنها مشاهده مي گردد. عده اي از آنها نيز پرچمهاي كمتر از 4 و حتي يك پرچم دارند به طوري كه مراحل تدريجي، كاهش تعداد پرچمها را مي توان به خوبي در آنها مشاهده كرد. گرده افشاني در اين گياهان هميشه به كمك حشرات صورت مي گيرد.

2

‏ ميوه آنها به صورت فندقه اي است كه گاهي در انتها به يك دسته تار ختم ‏

‏مي شود و محتوي دانه هاي بدون آلبومن مي باشد.

‏ از نظر اختصاصات تشريحي، وجود غده هاي ترشحي به شرح زير در انواع اين گياهان قابل توجه است:

‏ 1- غده هاي ترشحي واقع بر روي پايه اي مركب از چند رديف سلول و رأس چندسلولي.

‏ 2- غده هاي داخلي يك سلولي كه در لايه چوب پنبه (assise subereuse)‏ با در آندودرم ريشه جاي دارند.

‏ گياهان اين تيره بيشتر در نواحي معتدله نيمكره شمالي مخصوصاً منطقه مديترانه و آسيا مي رويند ولي در قاره آمريكا، بيشتر در نواحي واقع در نيمكره جنوبي مانند رشته جبال آندوشيلي پراكندگي دارند.

‏ تعداد كلي گونه هاي آنها به 400 مي رسد كه در 13 جنس جاي دارند. از جنس‏‌‏هاي مهم آن، Valerinna‏ (داراي 200 گونه)، Valerianella‏ (60گونه) و Cantranthus‏ (12گونه) را نام مي بريم.

‏ از بعضي از آنها، از قديم الايام به عنوان ضدتشنج و يا تهيه اسانس استفاده به عمل مي آمده است.

‏انواع دارويي آنها به شرح زير است:

Valeriana officinalis L

‏فرانسه : Herbcauz chats, Valeriane sauvage, Valeriane officinale

3

‏انگليسي : Cat’s valerian , Valerian‏ آلماني : Gemerina Baldrian

‏ايتاليايي : Herba de’gatti, Amantilla, Valeriana‏ عربي : شيشه القطه

‏فارسي : علف گربه، سنبل الطيب

‏ گياهي علفي و داراي ساقه قوي به ارتفاع 5/0 تا 5/1 و حتي 2 متر است. به حالت خودرو در جنگلهاي كم درخت، مخصوصاً حاشيه جريانهاي آب يا گودالهاي غالب نواحي اروپا، آسيا و ايران مي رويد. پراكندگي آن در مناطق كوهستاني به نحوي است كه معمولاً از ارتفاع 1000 متري دامنه ها بالاتر نمي رود به طوري كه به ندرت ممكن است در ارتفاعات 2000 متري بدان برخورد شود. آنچه كه تشخيص اين گياه را در همان نظر اول امكان پذير مي سازد، ارتفاع نسبتاً زياد گياه و شيارهاي عميق ساقه آن است كه بر روي آن، برگهايي با ظاهر شبيه به رنگ بعضي Fraxinus‏ها مشاهده ميشود.

‏ ريزوم آن، پوشيده از ريشه هاي فراواني است كه از بعضي از آنها، انشعابات منتهي به جوانه، خارج مي گردد و اين خود در تكثير پايه هاي گياه در يك ناحيه، كمك فراوان مي كند. در قاعده ساقه اين گياه مجاور سطح خاك، تعدادي فلس مشاهده مي شود كه تحتاني ترين قسمت سقم را مي پوشانند. برگهاي آن داراي وضع متقابل و منقسم به 7 تا 11 برگچه بيضوي، نوك تيز و دندانه دار است ولي گاهي برگهاي منقسم به 11 تا 23 برگچه باريك نيز در گياه مشاهده ميگردد كه ظاهري باريك تر از ديگران دارند. قسمتهاي فوقاني ساقه، داراي برگهايي مركب از برگچه هاي نسبتاً باريك، به تعداد كمتر است.

عمومی و آزاد

فایل های جدید