تحقیق درباره تحليي موردي در بررسي سلسله مراتب فضاي شهري از بازار تبريز تا محله ويجويه

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:21

قسمتی از متن فایل دانلودی:

چكيده :

آنچه در فضاهاي شهري امروزه عميقاً ناديده گرفته شده است آماده كردن فرد براي مواجهه با فضاهاي جديد در شهر است. مفاهيمي چون به استقبال رفتن در يك فضا، اجازه خواستن براي ورود به يك فضاي شهري، تغييرات حالت حسي فرد براي  تغيير حس مكاني و فضايي و در آغوش كشيده شدن توسط فضاهاي شهري كه در آن زندگي مي كنيم، امروزه از يادها رفته اند. اما با بررسي و تجربه كردن اين حس ها به صورت عيني شايد بتوان اين مفاهيم را نهادينه كرد. در اين پژوهش اين بررسي در يكي از قديمي ترين محلات يك شهر سنتي با پيشينه تاريخي انجام گرفته است در اين مقاله حاضر براي تحليلي دقيق تر تحقيق موردي در محله ويجويه تبريز بر روي سلسله مراتب فضايي صورت گرفته . بي شك انتخاب اين محله به دليل آن است كه تغييرات فراواني در طي زمان بر آن حادث نشده است و آنچه  از تغيير احساس در گذر از عرصه هاي عمومي تاخصوصي يك شهر انتظار داريم را در مقابل چشمانتان به تصوير مي كشد.

توصيف هاي اين فضا از بررسي ها و تجربه هاي مكاني عيني و ذهني در دو بعد نقشه و سه بعد حضور در فضا نتيجه شده است كه به انضمام مقاله فيلم اي از محله پيوست شده است.

مقدمه :

اهداف انتخاب موضوع:

آنچه در فضاهاي شهري امروزه به شدت مشهود است عدم رعايت آنچه احساسات انسان را برمي انگيزاند مي باشد. به نظر مي رسد پيوستگي چندجانبه فضاهاي محله اي در شهرهاي قديمي اين حس را در شهروند ايجاد مي كند كه تمام اين فضاها كاملاً متعلق به خود اوست و فرد در حركت از خصوصي ترين عرصه زندگي خود تا عمومي ترين اجتماع انساني در شهر هيچگونه احساس استقلال و گسستگي از مايملك خود ندارد. اين هدفي است كه مقاله در پي اثبات آن است. احساسي كه معناي واقعي عبارت (شهرماخانه ماست) را در وجود او به وسيله ساخت فضائي عيني و در عين حال ذهني نهادينه كرده است. او در اين فضاها خود را مسئول مي داند. مسئوليتي كه وادارش مي كند آن را سالم نگاه دارد از آسيب حفظ كند. زيبائي اش را افزايش دهد، در جهت رشد و اعتلايش بكوشد و تمام اعضاي ساكن در آن را دوست بدارد و در قبال زندگي تمامي آنها احساس مسئوليت كند.

در فضاهاي شهري امروزه ما اين مفهوم وجود ندارد. هنگامي كه يك فرد از خانه و مقرر هميشگي خود بيرون مي آيد به محض بستن در پشت سرخودش گويا از دنيائي كه متعلق به اوست جدا مي گردد و هيچ مفهوم شهري او را جذب معنائي نمي كند بدين معنا كه نه خيابانها، كوچه ها ، ساختمانها فضاها و حتي همشهريانش براي او مسئوليتي ايجاد نمي كنند چرا كه هيچ پيوستگي و يا آمادگي براي جدا شدن فرد از فضاي خصوصي اش و ورود او با تمام خصوصيات انساني اش به عرصه پر ازدحام انسان و آهن و شيشه به لحاظ شهري و معماري وجود ندارد.

پس ديگر او نمي خواهد و نمي تواند براي بهتر شدن شهرش تلاش كند. مفاهيمي چون آماده شدن حس و ذهن براي ورود به يك فضا با احساسي چون اجازه خواستن از اهالي آن، احترام و تقدس و خضوع براي ورود به فضاي مقدسي چون مساجد، آمادگي براي پذيرائي از محيط آرامي چون مدرسه فضايي پر دغدغه و هيجان چون بازار و از اين دست، مقدمات و ماخذاتي براي ورود و خروج لازم دارد كه انسان  و حس هايش را آماده ورود به فضاي جديدتري نمايد.

و...

علوم انسانی

فایل های جدید