عنوان فارسی مقاله: قابلیت های رهبری مدیران پروژه های ساختمانی پایدار عنوان انگلیسی مقاله: Leadership competences of sustainable construction project managers

ترجمه مقاله ی قابلیت های رهبری مدیران پروژه های ساختمانی پایدار

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار    ۲۰۱۶
تعداد صفحات مقاله انگلیسی    ۱۱ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله    مدیریت و معماری
گرایش های مرتبط با این مقاله    مدیریت عملکرد، مدیریت پروژه و مدیریت پروژه و ساخت
چاپ شده در مجله (ژورنال)    مجله محصولات پاک – Journal of Cleaner Production
کلمات کلیدی    ظرفیت رهبری، مدیر پروژه، رهبری تحول افرین، ساخت و ساز پایدار
ارائه شده از دانشگاه    دانشکده مسکن، ساختمان و برنامه ریزی، دانشگاه مالزی (USM)
رفرنس    دارد ✓
کد محصول    F962
نشریه    الزویر – Elsevier

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (pdf(
وضعیت ترجمه    انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه شده:     ۲۰ صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول    ترجمه شده است ✓
ترجمه متون داخل تصاویر    ترجمه نشده است ✓
ترجمه متون داخل جداول    ترجمه شده است ✓
درج تصاویر در فایل ترجمه    درج شده است ✓
درج جداول در فایل ترجمه    درج شده است ✓
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه    به صورت عکس درج شده است ✓
منابع داخل متن    به صورت فارسی درج شده است ✓
کیفیت ترجمه    کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد
توضیحات    ترجمه این مقاله به صورت خلاصه انجام شده است.

فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
ساخت و ساز پایدار
معیار های موفقیت برای پروژه های ساختمانی پایدار
رهبری
توسعه پایدار و رهبری
روش تحقیق
نمونه گیری
تحلیل داده ها
ارزیابی مهارت مدیریتی
ارزیابی قابلیت فکری
ویژگی های رهبری تحول گرا
ارزیابی و توسعه مدل
ارزیابی مدل ساختاری
تحلیل خوبی برازش
بحث و نتیجه گیری
محدودیت هاو مطالعات آینده



بخشی از ترجمه:


۱- مقدمه
در طی دهه اخیر جوامع محلی و بین المللی از اهمیت صنعت ساخت و ساز و به ویژه بخش ساختمان در بهبود تغییرات اجتماعی در راستای دست یابی به توسعه پایدار در مقیاس جهانی آگاه شده اند( مالین و مالیز ۲۰۰۹، افری ۲۰۰۸، تسای و چانک ۲۰۱). فصل ۷ بیانیه اجلاس سران زمین سازمان ملل، که یک بیانیه ای برای توسعه سکونت گاه های پایدار انسانی است، از ارتقای فعالیت های صنعت ساخت و ساز پایدار و همکاری برای دست یابی به منابع انسانی پایدار و توسعه منابع انسانی و ظرفیت سازی برای توسعه سکونت گاه های انسانی پشتیبانی می کند. در این رابطه، رهبران ساخت و ساز و یا مدیران پروژه  های پایدار با تحول زیر دستان و تاثیر بر روی آن ها می توانند به عملکرد پایداری بهتری دست یابند( طبسی و همکاران ۲۰۱۲، نارتوس ۲۰۰۷، پاروانا و بونو ۲۰۰۹). در توسعه ساخت و ساز پایدار، رهبر بر اساس سبک رهبری و شیوه مدیریت پروژهف و نیز زیردستان می تواند پروزه را به سمت پایداری و تولید بهتر متحول کند.
از دیدگاه دیگرف نقش بحرانی و مهم مدیر پروژه در توسعه پایدار، از رهبری در سیستم رتبه بندی طراحی محیطی و انرژی برای استفاده از برخی ابزار های بهبود مدیریت پروژه بر اساس  سیستم رتبه بندی LEED V3 الهام می گیرد. پس از آن، ۵۰ نقطه مربوط به کل امتیازات تحصیص داده شده به هفت مقوله ارزیابی، به مدیریت پروژه تخصیص داده می شود و یا ممکن است مربوط به افزایش  عملکرد و انعطاف پذیری تیم های ساخت و ساز شود که ارتباط نزدیکی با سبک رهبری رهبر دارد( کاب ۲۰۱۰).
از سوی دیگر، رشته رهبری یک روند رو به رشد را نشان داده است. انتظار می رود که مفهوم رهبری  ( دافت و پیرولا و مرلو ۲۰۰۹) با بهبود عملکرد سازمان ها تکامل می یابد. با این حال تحقیقات کمی در خصوص رهبری در توسعه پایدار وجود دارد در نتیجه هدف این مطالعه  بررسی تکامل تئوری های رهبری نظیر تئوری های باس ۱۹۸۵، باس و اویلو ۱۹۹۷ و دافت و پیرلو مرلو ۲۰۰۹ با تاکید بر نقش رهبران و سبک رهبران آن ها در راستای توسعه پایدار می باشد.
اگرچه تعاریف بسیار و دلایل متعددی برای رهبری وجود دارد، با این حال رهبری یکی از برجسته ترین پدیده ها در زمین است( برنز ۱۹۷۸). بر این اساس، شفاف سازی رهبری  سخت است زیرا ماهیت رهبری به خودی خود پیچیده است( طبسی و باکار ۲۰۱۰). علی رغم شیوه های مفهومی سازی متعدد رهبری، طبسی و باکر مولفه های کلیدی مربوط به رفتار و پدیده های رهبری را شناسایی کرده و ان را به صورت فرایندی در نظر می گیرند که  رهبر با قدرت اراده و فکر می تواند بر گروهی از زیر دستان برای توسعه پتانسیل آن ها اثر گذارد.
به علاوه، مدیران در صورتی عملکرد بهتری دارند که  ویژگی مدیریتی و ویژگی های شخصی آن ها متناسب با تقاضای شغلی باشد( ممفارد و همکاران ۲۰۰۰، مولر و ترنر ۲۰۱۰، اویلو و همکاران ۱۹۹۹). با این حال رویکرد های پذیرفته شده برای تعیین قابلیت های رهبران در صنایع مختلف وجود دارد. برای مثال، روش پرسشتامه توسعه رهبری توسط محققان صنایع مختلف نظیر پلیس بریتانیا( هاوکینز و داولیکز ۲۰۰۷)، نیروی هوایی پادشاهی( رن و دالوز ۲۰۰۵) و در صنایع ساخت و ساز و مهندسی و نیز صنایع اطلاعاتی و مخابرانی استفاده شده است. جدا از LDQ،تئوری های دیگری برای ارزیابی ویژگی های رهبری مدیران نظیر باس ۱۹۸۵، ائیلو و همکاران ۱۹۹۹ و دافت و پیرلئا ۲۰۰۹ ارایه شده اند. در طی همه این مطالعات طیف وسیعی از اندازه گیری ها با توجه به وزن و ارزیابی  همبستکی های سبک های رهبری با شاخص های عملکردی استفاده شدند. با این حال شواهد ناکافی در ز مینه ظرفیت رهبری مدیران پروژه و معیار های موفقیت در پروزه های ساخت و ساز پایدار وجود دارد.
با این حال، نقطه قوت از حیث پایداری، به خصوص در صنعت ساختمانی کشور های در حال توسعه، به یک سطح کافی نرسیده است و کشور های در حال توسعه نظیر مالزی تنها در آغاز مقابله با چالش های توسعه پایدار در صنعت ساخت و ساز قرار دارند. بر این اساس، تحقیقات بر روی توسعه پایدار و پدیده های رهبری در صنعت اثر سزنده ای بر روی توسعه پروژه پایدار دارد. از روی دیگر بیشتر تحقیقات در نوسعه پایدار در صنعت بر روی مفاهیم طراحی برای پایدار بوده است( تسای چانک ۲۰۱۲، سیفنتی و همکاران ۲۰۱۴).و از این روی تحقیقات کافی بر روی قابلیت های رهبری و شیوه های مدیران در توسعه پایدار پروژه های ساختمان صورت نگرفته است. در نتیجه  نقش و اهمیت کلیدی مطالعه از سایر مقالات در زمینه ساخت و ساز پایدار متمایز است.
بر این اساس تحقیقاتی برای توسعه مدل های مطالعاتی موثر ترین ویژگی رهبری در ساخت و ساز پایدار برای بهبود پاسخ به سوال زیر طراحی شده است:
آیا سبک رهبری رهبران بر بهبود در معیار های موفق پروژه های ساختمانی سبز اثر دارد یا خیر؟
۱-۱ ساخت و ساز پایدار
افزایش آگاهی در خصوص تقاضای توسعه پایدار در هر دو بحث های ملی و جهانی از اوایل ۱۹۷۰ میلادی( پاسمور۱۹۷۴) بررسی شده است. پس از آن،   ترویج روش های توسعه پایدار منجر ایجاد چشم اندازی برای همه صنایع از جمله ساخت و ساز از حیث عملکرد پایدار شده است. بر اساس کزارش کمیسیون براتلند در ۱۹۸۷، چارچوب های توسعه پایدار در مقیاس جهانی، ملی و محلی توسط سازمان ها در هر منطقه ظهور یافته اند و این بر محیط زیست اثر دارد( رالچی وهمکاران ۲۰۱۴). بر این اساس،  ساخت و ساز پایدار نقش مهمی از حیث اثرات انسان بر روی محیط طبیعی و کیفیت زندگی دارد( انینک و همکاران ۱۹۹۶، لو و زانک ۲۰۱۶). چندین محقق صنعت ساخت و ساز را به صورت یک بخش با توانایی رفع سطوح بالایی از نیاز های انسانی و نیز ملزومات توسعه پایدار در نظر گرفته اند( انینک و همکاران ۱۹۹۶، مالینس و مالیس ۲۰۰۹، لو و وزنگ ۲۰۱۶).برای مثال انینک ۱۹۹۶ بیان داشته است که صنعت ساخت و ساز، بخش عظیمی از الودگی های محیطی دنیا را شامل می شود  و موجب مصرف ۱۷ درصد اب شیرین دنیا، ۲۵ درصد چوب، ۴۰ درصد جریان مواد و انرژی شده است( چشم انداز انرژی دنیا۲۰۱۱) . در رابطه با مسئله فوق، لو و وزانگ ۲۰۱۶ تاکید کرده اند که چشم پوشی از کار های ساخت و ساز منجر به اثرات معنی دار می باشد. با این حال، ساخت و ساز به عنوان سیاست خط مشی، مسئله گسترده محیط زیست را در نظر کرفته است. به علاوه در طی ساخت، بهره برداری و نگه داری و پایان عمر پروژه های ساختمانی، انواع مختلفی از اثرات الودگی و نامطلوب بر روی محیط وجود دارد. به طور اخص صنعت۵۰ درصد مواد را مصرف کرده و ۱۸۰ میلیون تن پسماند را همیشه تولید می کند و این مسئله موجب بروز ترافیک  و نویز شده است. وزارت انرژی امریکا USDOS بیان می دارد که ساختمان ها۷۳٫۶ درصد هزینه های کل برق و ۴۰ درصد کل انتشار کربن را شامل می شوند. به این ترتیب مدیریت در صنعت بایستی همه شرایط و نگرش های پایدار را در نظر بگیرد. بر همین اساس صنعت ساحتمان به عنوان یکی از ویژگی های توسعه پایدار دارای محیط مکانی، اقتصادی اجتماعی خود است که در آن طیف وسیعی از ساحتمان ها را می توان با اشکال مهندسی و معماری وجود دارد. با این وجود، یکی از اهداف نواورانه، بررسی جایگزین های پایدار برای ساختمان ها از نقطه نظر اقتصادی، اجتماعی روانی و بوم شناسی و افزایش تجربه جهانی و استفاده از آن برای دست یابی به استاندارد بالاتر است. از این روی پیش فرض های ساختمانی بر اساس شرایط محلی بوده و مطابق با الزامات فنی و بهداشتی است۰ مالین میلز ۲۰۰۹). برای دست یابی به  ساخت و ساز پایدار این مفاهیم در طراحی، ساخت و ساز، بهره برداری و نگه داری ساختمان در نظر گرفته شده است. به علاوه، لا و زانگ پیشنهاد کرده اند که صنعت ساخت و ساز بایستی از یک پروژه به تعامل بین پروژه ها حرکت کند. ارتقای عملکرد پایدار در توسعه ساختمان منجر به بهبود راهبرد های مختلف سبز شده است و این بر اساس عملکرد زیست محیطی در فرایند ساخت و ساز در نظر گرفته شده است. بهبود راهبرد های سبز در توسعه مسکن نقش مهمی در پیاده سازی اصول توسعه پایدار داشته است. دبی و همکاران(۲۰۰۰) خاطر نشان کرده اند که سرمایه گذاری سبز نه تنها به استاندارد های عملکرد محیطی بلکه به عملکرد اجتماعی دست پیدا کرده و این به افزایش مزیت جذب مشتری کمک می کند. به این ترتیب، پایداری در زمینه توسعه ساخت و ساز سبز پدیده ای پیچیده، و بحث انگیز است.(پارکر ۲۰۱۲). تعاریف مربوط به رویکرد ساخت و ساز پایدار از طریق تفاسیر مختلف با متخصصان مختلف ارایه شده است( میلت و میلز ۲۰۰۹، مالپرت ۲۰۰۷، زانک و همکاران ۲۰۱۱). با این حال، تفاسیر فعلی نشان می دهند که ساخت و ساز پایدار در سرتاسر طول عمر آن مقرون به صرفه است و مطابق با ابعاد فیزیکی و زیستی فرهنگی است. در این راستا، نسخه جدیدی از  LEED معیار های زیر را برای سیسنم رتبه بندی برای اندازه گیری پایدار ارایه کرده اند( کوبا ۲۰۱۰)
سایت های پایدار (۲۶ امتیاز)
بهره وری آب (۱۰ امتیاز)
انرژی و جو (۳۵ امتیاز)
مواد و منابع (۱۴ امتیاز)
کیفیت محیط داخلی (۱۵ امتیاز)
نوآوری در طراحی (۶ امتیاز)
اولویت های منطقه ای (۴ امتیاز)




بخشی از مقاله انگلیسی:
۱٫ Introduction

Over the past decades local and international communities have recognized the construction industry, and particularly the building sector, as vital in encouraging societal change toward sustainable development in a global context (Maliene and Malys, 2009; Ofori, 2008; Tsai and Chang, 2012). Chapter 7 of the United Nations Earth Summit Agenda 21 (2009), the action blueprint for “promoting sustainable human settlement development” advocates the promotion of sustainable construction industry activities and working together to take action towards achieving sustainable human resource development and capacity-building for human settlement development. In this regard, construction leaders and/ or project managers of sustainable projects by transforming subordinates as well as influencing them (Tabassi et al., 2012; Northouse, 2007; Purvanova and Bono, 2009), may achieve better sustainable performance. In sustainable construction development, a leader by his/her leadership style and the way of managing the project, as well as the subordinates can also transform the project toward sustainability and achieve better productivity. From another viewpoint, the critical role of project manager in sustainable development inspired the Leadership in Energy & Environmental Design (LEED) Rating System to incorporate some of the project management improvement tools into the latest overhauling of the Rating System LEED v3. Following that, 50 points (5% of the total marks assigned to seven different assessment categories of Green Globes) allocate to project management and especially to those related with increasing functionality and flexibility of the construction teams (Kubba, 2010), which is mainly relevant to the leadership style of the leader. On the other hand, leadership discipline shows emerging trends; the expectation is that the concept of leadership will evolve (Daft and Pirola-Merlo, 2009) with performance improvements for organizations. But there is a lack of enough research on leadership in sustainable development, particularly in the construction industry. As a result, the current study aims to contribute to the existing literature on evolution of the leadership theories such as those presented by Bass (1985), Bass and Avolio (1997) and Daft and Pirola-Merlo (2009), but by focussing on the role of leaders and their leadership style towards sustainable development. Although there are many definitions and explanations for leadership, it “is one of the most observed and least understood phenomena on earth” (Burns, 1978). Accordingly, clarifying leadership is difficult largely because the nature of leadership itself is complicated (Tabassi and Bakar, 2010). Despite the multitudes of ways that leadership has been conceptualized, Tabassi and Bakar identified the key components associated with the leadership phenomena and defined it as a process whereby a leader with his intelligence and willpower has a bearing on a group of subordinates to be able them to develop their potentials so as to attain the organizational objectives within granted time, funding, and quality. In addition, managers are able to perform better if their management competence and personal characteristics fulfil the demands of the job position (Mumford et al., 2000; Müller and Turner, 2010; Avolio et al., 1999). However, there are accepted approaches to determine the characteristics and competence of leaders in different industries. For instance, the Leadership Development Questionnaire (LDQ) technique has been used by different researchers indifferent industries such as the British police (Hawkins and Dulewicz, 2007), the Royal Air force (Wren and Dulewicz, 2005), and in the engineering and construction industries, as well as the information and telecommunication industries by Müller and Turner (2010). Aside from LDQ, there are other theories to evaluate the leadership qualities of managers such as those presented by Bass (1985), Avolio et al. (1999), Daft and Pirola-Merlo (2009), etc. During almost all these studies a wide range of measurements were applied with regard to weighing and evaluating the correlations of leadership styles with performance indicators. However, there is still a lack of sufficient evidence in the leadership competence of project managers and success criteria in sustainable construction projects. Nevertheless, strength in terms of sustainability, particularly in the construction industry of developing countries, is undoubtedly still not at an adequate level; and developing countries like Malaysia have only just commenced to deal with the challenges of sustainable development in the building industry. Accordingly, research on building sustainable development and leadership phenomena in the industry can have a constructive influence on sustainable project development and drive forward a future plan for effective performance in the construction sectors, especially in Malaysia. On the flip side, the majority of research in sustainable development in the industry accentuated on design concepts for sustainability (e.g. Tsai and Chang, 2012; Sieffert et al., 2014) and, therefore, not enough research has been performed on leadership competencies and quality practices of the leaders in sustainable development of building projects. As a result, a key significance contribution of the study that also distinguishes it from other publications in sustainable building construction is it centreing on leadership competences of those project managers engaged with green building projects. Accordingly, the research has been designed to build a model to study the most effective leadership competence in sustainable building construction in order to answer the following question: Does the leadership style of the leaders affect the achievement in success criteria of the green building projects?

۱٫۱٫ Sustainable building construction

Raised consciousness of the demand for sustainable development was mentioned in both national and global debates from the early 1970s (Passmore, 1974). After that, the promotion of sustainable development approaches has framed the vision and mission of almost all industries including the construction industry in terms of sustainable performance, which works for equilibrium among economic, social and environmental operations. With the Brundtland Commission report published in 1987 (Brundtland, 1987), frameworks for sustainable development have emerged globally, nationally and locally by organizations in every area in which human beings affect the environment (Roufechaei et al., 2014). Accordingly, sustainable building construction plays a major role in terms of the human impact on the natural environment and on the quality of life (Anink et al., 1996; Lu and Zhang, 2016). Several researchers have considered the building industry as a sector with an ability to satisfy high levels of human needs as well as sustainable development requirements (Anink et al., 1996; Maliene and Malys, 2009; Lu and Zhang, 2016). For instance, Anink et al. (1996) acknowledged that the building industry accounts for a considerable portion of the world’s environmental wreckage, as buildings account for 17% of the world’s fresh water withdrawals, 25% of the world’s wood harvest, 40% of the world’s materials and energy flows (World Energy Outlook, 2011), and approaching major path of employment and land usage. In connection to above, Lu and Zhang (2016) emphasised that ignorance of environment friendly construction works could result in significant issues to the nations. However, sustainable building as a holistic policy proactively considers the broader issue of the global environment together with local traditions. With the intention of dealing with the required services of buildings, such as heating and cooling, illumination, water and power controls, buildings crank out substantial amounts of Green House Gas (GHG) emissions, up to 30% of total GHG emissions annually (Chou and Yeh, 2015), and ozone-depleting gases during their life cycles, which has a tremendous effect on the environment (Melchert, 2007; World Energy Outlook, 2011). Furthermore, during the construction, operation and maintenance and end of life of construction projects, there are many types of pollution and undesirable effects on the environment. In particular, the industry drains more than 50% of extracted materials, generates 180 million tons of waste every year, and causes site related nuisances such as traffic, noise, etc. (World Energy Outlook, 2011). The U.S. Department of Energy (USDOE) appraises that buildings are the reason for 73.6% of total electricity costs and 40% of overall carbon emissions (USDOE, 2012 cited in Zhang et al., 2015b). Therefore, the management in this industry needs to take account of all conditions and sustainability attitudes within project design, construction, and maintenance. Accordingly, the building industry as a feature of sustainable development has composed its own “social”, economic, and “spatial” environment, in which a wide range of building forms can be found with different architectural and engineering shape and design. Nevertheless, one of the innovative goals today is to investigate sustainable alternatives for buildings from an economic, social-psychological and ecological point of view and to increase global experience and apply it in a creative manner so as to reach higher standards of economic and social welfare (Roufechaei et al., 2014). On top of that, building premises ought to be designed based on the conditions of that locality and meet with the established technical and hygiene requirements (Maliene and Malys, 2009). To achieve sustainable building construction, Nelms et al. (2005) concluded that the replacement of conventional construction methods and technologies with those that reduce the ecological, health, and environmental life cycle impact are also necessary to trigger the application of sustainable development concepts in the design, construction, and operation and maintenance of buildings. In addition, Lu and Zhang (2016) proposed that the construction industry should relocate from serving only green projects to “green/ sustainable” organizations that straighten up with business sustainability that is going to interact with different stakeholders, corporate decision makers, project managers and alike. The promotion of sustainable practice in building development has led in the advancement of numerous green strategies mainly with regard to enhancing environmental performance in the process of building construction (Zhang et al., 2011). The promotion of green strategies in housing development, for instance, has made a significant contribution to the implementation of sustainable development principles. Deb et al. (2000) proposed that “investing in green housing can achieve not only high standards of environmental performance but also social performance, which can help build advantage to attract customers”. Hence, sustainability in the context of building development is a complex, controversial, and challenging phenomena (Pakir et al., 2012). Definitions assigned to the sustainable building construction approach have gone through several interpretations with different practitioners (Maliene and Malys, 2009; Melchert, 2007; Zhang et al., 2011); however, ongoing interpretations stress that sustainable building construction should be cost-efficient throughout its life cycle, cosy, affordable to maintain and conform to the physical and bio-cultural aspects of the environment. In line with this, the new version of LEED set the following criteria as rating system for sustainable building measurement (Kubba, 2010): Sustainable sites (26 pts) Water efficiency (10 pts) Energy and atmosphere (35 pts) Materials and resources (14 pts) Indoor environmental quality (15 pts) Innovations in design (6 pts) Regional priority (4 pts)

فنی و مهندسی

فایل های جدید