تحقیق بررسي فرايندهاي شيرين سازي گازهاي طبيعي

مقدمه:
علاوه بر جدا کردن آب ، نفت و NGL يکي از مهمترين بخش هاي فرآوري گاز جدا کردن دي اکسيدکربن و گوگرد مي باشد. گازهايي كه از منابع نفتي حاصل مي شوند، عمدتا حاوي مقادير متفاوتي سولفيد هيدروژن و دي اكسيد كربن هستند.  اين گاز طبيعي به دليل بوي بد حاصل از محتويات گوگردي آن«گاز ترش»ناميده مي شود. وجود CO2 به مقدار زياد و H2S حتي به مقدار كم، باعث اشكالات فراواني مي شود. گاز ترش به علت محتويات گوگردي آن که مي تواند براي تنفس بسيار خطرناک و سمي باشد گاز نامطلوبي بوده و به شدت باعث خوردگي مي شود. علاوه بر اين گوگرد موجود در گاز ترش مي تواند استخراج شود و به عنوان محصول جانبي به فروش برسد. گوگرد موجود در گاز طبيعي به صورت سولفيد هيدروژن (H2S) مي باشد و معمولاً اگر محتويات سولفيد هيدروژن از ميزان 7/5 ميلي گرم در يک متر مکعب از گاز طبيعي بيشتر باشد گاز طبيعي ، گاز ترش ناميده مي شود. فرايند جدا کردن سولفيد هيدروژن از گاز ترش به طور معمول «شيرين سازي گاز» ناميده مي شود. فرايند اوليه شيرين سازي گاز طبيعي ترش کاملاً شبيه فرايند هاي آب زدايي به کمک گليکول و جذب NGL مي باشد. اگر چه اکثراً شيرين سازي گاز ترش شامل فرايند جذب آميني مي باشد ، ممکن است از خشک کننده هاي جامد مانند اسفنج هاي آهني براي جدا کردن سولفيد هيدروژن و دي اکسيد کربن استفاده مي شود. گوگرد مي تواند فروخته شود و يا اگر به عنصر سازنده اش تجزيه شود مورد استفاده قرار گيرد. عنصر گوگرد به شکل پودر زرد رنگي مي باشد که اغلب مي توان آن ها را به صورت تپه هاي بزرگي در نزديکي تاسيسات فرآوري گاز مشاهده کرد.