تحقیق معرفي و طبقه‌بندي فولادهاي ميكروآلياژي

فصل اول مقدمه 

فصل دوم :‌مروري بر منابع 

1-2- فولادهاي كم آلياژ و داراي استحكام بالا 

1-1-2- طبقه بندي فولادهاي كم آلياژ داراي استحكام بالا 

2-1-2- اثرات افزودني هاي ميكروآلياژ كننده 

3-1-2- انواع گوناگون فولادهاي فريت – پرليت ميكروآلياژ شده 

4-1-2- اثرات عناصر ميكروآلياژي روي مشخصه هاي به عمل آوري 

5-1-2- به عمل آوري فولادهاي پتك كاري ميكروآلياژ شده 

6-1-2- كنترل خصوصيات 

7-1-2-اثرات عناصر ميكروآلياژي شده روي پتك كاري 

2-2- مهندسي محصولات آهنگري فولادهاي ساختماني ميكروآلياژي 

3-2- تبلور مجدد استاتيكي فولاد آستنیت تغییر شکل یافته و رسوب سینتیک القا شده در فولادهای میکروآلیاژی وانادیوم 

1-3-2- تبلور مجدد استاتيكي 

2-3-2- نمودارهای دما و زمان رسوب PTT 

3-3-2- مقایسه ی بین Tnr , SRCT  

4-2- ریز ساختار و ویژگی های فولاد کم آلیاژ مقاوم به دما

1-4-2- ترکیب شیمیایی 

2-4-2-پردازش و عمل آوری ترمو مكانيكي

3-4-2- ریز ساختار 

4-4-2- تنش تسلیم دمای فزاینده 

5-4-2- سختی ضربه ای 

6-4-2- مقاومت به دما

5-2- فرآیند ترمو مکانیکی و ریز ساختار فولاد میکرو آلیاژی و محصولات میله ای سیمی 68

 1-5-2- میکروساختار و خواص آن 

2-5-2- پیشرفت های بعدی 

6-2- بهبود استحکام ضربه و خواص کششی در فولاد میکروآلیاژی آهنگری گرم وانادیوم – نیوبیوم از طریق کنترل میکروساختار 

1-6-2- خواص مکانیکی 

2-6-2- میکروساختار 

3-6-2- میکروساختار 

4-6-2- خواص مکانیکی 

فصل سوم:نتیجه گیری و پیشنهادات

نتيجه گيري 

پیشنهادات

مراجع 

یکی از انواع فولادهای ميكروآلیاژی، فولادهای ميكروآلیاژی آهنگری می باشند .

 فولادهای میکروآلیاژی آهنگري اولین بار اواخر دهه 70 معرفی شدند لازمه ي استفاده از این فولادها رسیدن به استحکام کششی بالا حین آهنگری بود . همچنین از این طریق روش های سرد کردن و آبدیده کردن که پر هزینه و برای محیط زیست مضر بود حذف می شد با این حال بخش هایی که از فولاد آهنگری میکروآلیاژی ساخته می شوند در مقایسه با روش های دیگر استحکام کمتری داشته این موضوع کاربرد آنها را به ویژه در بخش های ایمنی محدود می کرد  اولین نسل فولادهای میکروآلیاژی (وانادیوم – منگنز – کربن ) دارای میکروساختار فریت – پرلیت بودند که استحکام پایینی داشتند  بنابراین در سالهاي اخير تحقیقات روی حذف یا کاهش پرلیت تشكيل شده پس از جوشکاری متمرکز شده، که داراي  میکروساختار فریت – پرلیت دارای استحکام ضربه بالا است. مانند فریت نوک تیز كه آن را از طریق کنترل پارامترهای پرداخت و ترمومکانیکی اصلاح مي کنند هدف نهایی این تلاش تولید بخش هایی با استحکام و سختی بالا که برای کاربرد در بخش های ایمنی اتومبیل مناسب هستند می باشند یک فریت نوک تیز در دمای پایین تر از فریت – پرلیت پرویوتکتویید و بالا تر از دمای آغاز مارتنزیت شکل می گیرد بنابراین دامنه ی دمای تغییر شکل آن مانند بینیت است همچنین گزارش شده است که مکانیزم تغییر شکل بینیت با فریت نوک تیز مشابه است . ولی سایت های هسته سازی مربوط به آنها متفاوت می باشد در بینیت ضخامت فریت در محدوده های دانه آستنیت آغاز می شود و دسته هایی از صفحات موازی با جهت کریستالوگرافی یکسان تشکیل می دهند. در مقابل به خوبی پذیرفته شده است که فریت نوک تیز به شکل درون دانه ای  یا مرز دانه ای در دسته هایی درون دانه های بزرگ آستنیت هسته سازی می کنند و سپس در جهت های گوناگون پخش می شوند همچنین گفته می شود فریت نوک تیز در حقیقت همان بینیت است که بصورت درون دانه ای یا مرز دانه ای هسته سازی شده است  یا اینکه از برخوردهای چند گانه فریت و یدمن اشتاتن و فریت پلی گونال که به صورت درون دانه ای یا مرز دانه ای یا هسته سازی شده است به وجود آمده است حالت هسته سازی فریت نوک تیز به گونه ای است که باعث تنظیم آشفته و بی نظمی صفحات و دانه های نرم می شوند و دانه های آن نرم می شود که حاصل آن میکروساختاری است که در مقایسه با بینیت عادی نظم کمتری دارد  این ساختار بهتر ، بیشتر شکافها را منحرف می کند و بنابراین از دیدگاه استحکام مناسب تر هستند.

رشد صفحات فریت باعث می شود که میزان کربن آستنیت های باقیمانده بیشتر شوند که ممکن است بدون تغییر باقی بماند یا به مارتنزیت یا بینیت و یا کاربید های درهم تبدیل شوند .