تحقیق در مورد نقش آموزش و بهسازي منابع انساني در سازمانها

مقدمه:
روند مستمر و مداوم تغيير و تحول در شئون مختلف حيات اجتماعي و پيشرفتهاي شگرف و عميق علوم و فنون گوناگون در جامعه موجبات تحول و تغيير ساختارهاي سازماني را از اشكال سنتي بسوي ساختارهاي پيچيده تر و تخصصي تر فراهم آورده است. چنانكه مي توان گفت تغيير شتابنده، مهمترين خصيصه قرن حاضر است كه سازمانها موسسات بعنوان پديده‌اي جدا ناشدني از خويش با آن روبرو هستند. در چنين شرايطي ( شرايط تغيير ) اگر سازمانها و مؤسسات نتوانند خود را به گونه‌اي سازنده و تناسب با اين تغيير همگام كنند قرباني آن خواهند شد. اگر نتوانيم دنياي اطراف خود را شكل دهيم شلاق طبيعت برما فرود خواهد آمد و نيروهاي محيطي ما را در خود حل خواهد كرد و ما تنها از طريق اتخاذ موانعي فراكنشي در اين باره خواهيم توانست چرخه و آثار آنرا پيش بيني و حتي كنترل كنيم و در خدمت خود قرار دهيم، در اين راستا لازم است منابع و اقدامات لازم شناسايي و در يك مدل علمي متناسب برنامه ريزي شود. بهسازي منابع انساني در اين زمينه راهبرد اصلي تلقي مي‌شود. در محيط بسيار متغير امروزي سرمايه انساني، سرمايه‌ اي گرسنگ و داراي نقش اساسي است و آموزش بعنوان تنها عامل ايجاد و توسعه آن « لاسلحه اي رقابتي » محسوب مي شود. استفاده صحيح از اين اسلحه و به تبع آن برنده شدن در رقابت، مستلزم توسعه شناخت، تحليل، مقهوم سازي و طراحي و باز مهندسي مسترم و مستر قيانه است. نيروي انساني امروزه بعنوان عامل استراتژيك مطرح است. دليل اين امر در يك سطح كلي. تغييراتي است كه با شتاب فزاينده حادث مي شود و آموزش و بهسازي منابع انساني اقدامي راهبردي است كه در سطح فردي باعث ارزشمندي فد، در سطح سازماني باعث بهبود و توسعه سازمان و در سطح ملي و حتي فرا ملي منجر به افزايش بهره‌وري و نتايج بترتيب بعدي مي‌شود، پس مي توان گفت: در فلرني آموزش منابع انساني يكي از اقدامات زير بنايي است كه منجر به كارآمدي سازمان مي‌شود، و از طرف ديگر شناخت و تحليل اثر بخش نيازهاي آموزشي پيشنياز  يك سيستم آموزشي موفق است. تعيين نيازهاي آموزشي اولين گام برنامه ريزي آموزشي كاركنان و در واقع نخسيتن عامل ايجاد تضمين اثر بخشي كاركرد آموزشي و بهسازي است كه اكر براستي انجام شود مبناي عيني تر باري برنامه‌ريزي بعنوان نقشه اثر بخشي و تبعاً.