تحقیق تيموتي لوئيچه چمني دم گربه‌اي

كليات
 تيموتي ، بومي قاره اروپا و آسيا است . اين گياه از شمالي‌ترين نقطه نروژ تا جنوب الجزاير يافت مي‌شود . تيموتي ، گراس علوفه‌اي فصل سرد است كه به طور وسيع در نواحي سرد و مرطوب ايالات متحده ، كانادا و اروپا كشت مي‌شود . اين گياه جزء قبيله Agrosideae بوده و تنها گونه موجود در جنس phleum بوده كه اهميت اقتصادي دارد . اين گونه گياهي پر محصول ، خوش خوراك و داراي عمر طولاني است . تيموتي همراه با گياهان علوفه‌اي خانواده لگوم به خوبي رشد مي‌كند و كاشت و برداشت آن آسان است . در اوايل قرن هيجدهم ،‌اين گياه در ناحيه new England ايالات متحده كشت مي‌شده ودرابتدا به آن herd sgrass مي‌گفتند . اين بدان سبب بوده كه اين گياه براي اولين بار توسط فردي به نام تخاد اثقي به صورت زراعي درآمد .
فردي به نام linothy hanson استفاده از آن را ترويج كرد و نام انگليسي فعلي اين گياه به نام اين شخص اشاره دارد . در فاصله سالهاي 1870 تا 1910 تيموتي همراه با يولاف زراعي خراك اصلي اسب‌ها بود كه منبع اصلي نيرو در مزارع به شمار مي‌رفتند . از اوايل قرن هيجدهم به بعد ، تيموتي در چراگاه‌ها كشت گرديده است و از آن زمان تا كنون نقش بسيار مهمي در توليد علوفه در ايالات متحده دارد .

شرح خصوصيات گياهي و ارزش غذايي علوفه
تيموتي گونه‌اي پايا اما كوتاه عمر است و عمر اندام هوايي گياه تيموتي حدود دو سال مي‌باشد ، در حالي كه خود گياه دائمي بوده و رشد اندام هوايي جديد از انتهاي ساقه هاي قديمي‌تر آغاز مي‌شود . اين گونه ، گونه‌اي هگزاپلوئيدو 42=n2 مي باشد . اين گياه فاقد ريزوم بوده كه ارتفاع آن تقريباً به يك متر هم مي رسد و چون به صورت بوته‌اي رشد مي‌كند بنابراين جز گياهان تهاجمي محسوب نمي‌شود . حاشيه‌هاي برگ صاف ، اغلب پيچ خورده و بدون كرك هستند . طول برگ‌ها از 8 تا 30 سانتي‌متر متغيير است و عرض آن حدود 5/3 سانتي‌متر است كه به تدريج به طرف نوك برگ باريك مي‌شود زبانك كوتاه و طول آن بيش از 6 ميلي‌متر و به طور مشخص دندانه دندانه ( مضرس ) است . برگ‌ها فاقد گوشوارك هستند . تيموتي تفاوت زيادي با اغلب گندميان در ايجاد يك يا چند ميان گره در پايين ساقه‌دارد كه باعث مي شود انتهاي ساقه متورم شده و توليد اندام پيازي مودار ( كورم ) يا شبه پيازي ( هاپلوكورم ) گردد . اين خصيصه غالباً براي شناسايي گياه در اوايل مرحله رشد مورد استفاده قرار مي‌گيرد .
 اين نوع ميان گره‌ها به عنوان منبع ذخاير كربوهيدرات در گياه عمل مي‌كنند و نقش مهمي را در رشد مجدد و بقاياي گياه پس از چين برداري ايفا مي‌كنند . پنجه‌هاي منفرد هر ساله ايجاد شده و قسمت‌هاي هوايي جديد كه از گره‌هاي نزديك هاپلوكورم منشأ مي‌گيرند ، چند ساله بودن گياه را تداوم مي‌بخشند . پانيكول‌ها متراكم ، استوانه‌اي شكل و سنبله مانند هستند كه طول آنها 5 تا 10 سانتي‌متر و قطر آنها 10-6 ميلي‌متر است . گلچه‌هاي منفرد موجود در هر سنبلچه توسط انشعابات كوتاه ( 1 ميلي‌متري ) به محور اصلي سنبلچه متصل شده ‌اند . سيستم ريشه‌اي اين گراس ، افشان و بسيار كم عمق است . بالغ بر 80 درصد حجم ريشه‌ها ، در محدوده 5- 0 سانتي‌متري عمق خاك پراكنده‌ شده‌اند . تحت شرايط تنش رطوبتي ، معمولاً رشد مجدد به كندي انجام مي‌شود كه اين امر تا اندازه‌اي كه نتيجه كم عمق بودن سيستم ريشه‌اي گياه است . در واقع پنجه‌هاي جديد بايد از سيستم ريشه‌اي جديد مربوط به خود رشد كنند...