تحقیق تاًثيرات تقويت تراكمي بر روي استحكام برشي تيرهاي پل بتن مسلح

دانلود تحقیق تاًثيرات تقويت تراكمي بر روي استحكام برشي تيرهاي پل بتن مسلح،
فرمت فایل : Word قابل ویرایش.
تعداد صفحه: 68 

بحث پيش بيني هاي نظرية پلاستيسيتة حدّ بالايي: 

از نتايج حاصل در جدول 2  ، نظرية پلاستيسيته يك ارزيابي دقيق از يك بار خرابي برشي تير را با حضور S tirrup  ها ، مي دهد و اعتماد را به پيش بيني هاي شكل 4  اضافه مي كند. برعكس، در غياب S tirrup  ها، پيش بيني هاي واقع در شكل 4  گمراه كننده هستند. در حقيقت، هيچ ظرفيت برشي اضافي اي از حضور تقويت فشردگي بدست نمي آيد. هنگامي كه هيچ S tirrup  اي موجود نباشد. 

اين امر ناشي از خميدگي ( خم شدن، تا شدن ) بارهاي فشاري است . و معلوم نمي باشد كه آيا اين امر در لوح ( شمش ) ها ، درست باشد يا خير. جايي كه تقويت مورب و طبيعت كرنش ساده از لوح ها ممكن است به جلوگيري از خم شدن اين ميله ها كمك  كند و اجازة توانايي هاي برشي افزايش يافته را ميدهد.( حتي در غياب Stirrup  ها). تحقيق در داخل اين امر براي لوح ها ضروري است. با اين حال، در حضور Stirrup  ها، در يك تير ، خميدگي جلوگيري مي شود و پيش بيني هاي طرح شده در شكل 4  براي اين مورد بنظر مي رسد. براي فولاد Stirrup  برشي 0.19%  تأييد شده باشد. بنابراين، يك افزايش در ظرفيت برشي تا حدود 1  5 % ممكن است در تيرهاي بتن درجه C 50  انتظار برود كه حاوي حداقل Stirrup  ها، ( 0.20 % ) و كميت هاي ضروري تقويت فشردگي بالايي مي باشد. به دليل تفاوت در استحكام بتن در نمونه هاي 3  و 4  ، نتيجه گرفته مي شود كه نظرية پلاستيسيته بتواند براي برون يابي نتايج، براي استحكام هاي بتن متفاوت، براي نمونه ها با فولاد بالا و پايين و تقويت Stirrup  ، استفاده مي شود. جدول 3  نتايج برون يابي شده را براي دو استحكام بتن متفاوت، و دو نوع تير آنها را نشان مي دهد. ملاحظه مي شود كه فولاد بالايي ، براي افزايش ظرفيت يك تير با تقويت Stirrup ، توسط درصد قابل ملاحظه اي پيش بيني مي شود. هنگامي كه نظرية پلاستيسيته بصورت ابزار ارزيابي پذيرفته مي شود اين افزايش درصد، براي تبديل يك خرابي ارزيابي برشي از پل هاي بسيار در داخل يك مسير ارزيابي برشي كافي است . 

نتيجه گيري:

همانطور كه از نتايج در جداول 2  و 3  ملاحظه مي شود، فولاد فشاري فوقاني ظرفيت برشي يك تير بتن مسلح را ، افزايش مي دهد مشروط بر اينكه تقويت S tirrup  وجود داشته باشد. اين امر با استفاده از نظرية پلاستيسيتة حدّ بالايي بطور موفق، مدل بندي شده است و ارتباط خوبي بدست مي آيد. كد ارزيابي جاري  B D 44/ 95  بار خرابي اين نوع تير، كمتر از حدّ معمول برآورد مي گردد. يك تير شامل فولاد فوقاني با Stirrup  ها، يك افزايش در استحكام تا 22 %  را بر مقدار پيش بيني شده توسط كد نشان مي دهد . يك تير حاوي تقويت كف در نزديكي بار پيش بيني شده، توسط كد ارزيابي جاري و نظرية پلاستيسيته حدّ بالايي ، از كار افتاد. از آنجايي كه تير حاوي تقويت كف است ( كشش )، فولاد پراكندگي ، انرژي كمي را فراهم خواهد كرد و نظريه بستگي به انرژي در بتن دارد، بنابراين، اين امر ضرورت يك ضريب مؤثر V  را براي چنين محاسبات حدّ بالايي اي مشخص مي كند. يك تير حاوي فولاد بالايي بدون Stirrup  ها، نزديك به پيش بيني كد از كار افتاد، اما استحكام آن توسط نظرية پلاستيسيته برآورد و بيش از حدّ گرديد.