تحقیق اكسيد منيزيم مورد مصرف در مكمل هاي معدنی

مواد معدني بخش كوچكي از جيره حيوانات را تشكيل مي دهند ولي وجود آنها بسيار حياتي است . مواد معدني در بدن حيوانات در حال رشد نقش مهمي را به عهده داشته و در فعاليت هاي حياتي اعضاي ديگر دخالت دارند . يكي از اين مواد عنصر منيزيم است كه رابطه نزديكي با عنصرهاي كلسيم و فسفر دارد و حدود 70 درصد كل منيزيم در استخوان ها و بقيه در بافتهاي نرم و مايعات بدن حيوان پراكنده است . منيزيم فلزي است از خانواده فلزات قليايي خاكي كه نقش ساختماني در غضروف ها , استخوان ها و دندان ها دارد . منيزيم در تركيب( MgO ) با اكسيژن در رديف مكمل هاي معدني خوراك دام و طيور و آبزيان دسته بندي شده كه شماره خوراك بين المللي آن 16-02-756 با ويژگي هاي خاص خود كه در اين استاندارد آورده شده است مي باشد . منيزيم معمول ترين فعال كننده بعضي آنزيم ها بوده و بعنوان يك ماده تسريع كننده درسوخت وساز كربوهيدرات ها وچربي ها اثر مي گذارد و جهت فعاليت مناسب و تنظيم كار بعضي از آنزيم ها دخالت دارد . كاهش غلظت منيزيم در رژيم غذايي و پس از آن كاهش سطح آن در خون سبب كزاز عضلاني مي شود و همچنين باعث كاهش قابليت دسترسي زيستي2 و ساير مواد مغذي و در نهايت كاهش رشد مي شود. در شرايط بروز اختلالات ناشي از كمبود منيزيم اضافه كردن يونهاي منيزيم با غلظت هاي بيشتر در جيره غذايي سبب بهبود بيماري مي شود . بطوري كه شايعترين بيماري ناشي از كمبود منيزيم خون , در حيوانات بالغ كزاز مرتعي ( كزاز شيرواري3 ) مي باشد . منيزيم بصورت تركيبات مختلف از جمله اكسيد منيزيم ،سولفات منيزيم،كلريد منيزيم،كربنات منيزيم واستات منيزيم مي تواند درمكمل هاي معدني مورد مصرف در خوراك دام و طيور و آبزيان اضافه گرديده و يا بصورت متراكم بشكل آجرليسيدني مورد استفاده قرار گيرد