تحقیق جغرافيايي نيشابور

 موقعيت و وسعت جغرافيايي منطقه:
منطقه حيدري نيشابور يكي از مناطق شكار ممنوع استان خراسان رضوي با وسعتي حدود 46350 هزار هكتار (وسعت قبلي منطقه 20000 هكتار بوده كه با الحاق منطقه گورخر به آن وسعتش افزايش يافت و به وسعت كنوني رسيده) در هفتاد كيلومتري شهرستان نيشابور و در عرض جغرافيايي 32/36 تا 49/36 و طول جغرافيايي 30/58 تا 46/58 واقع گرديده است. روستاهاي مجاور منطقه عبارتند از بقيع، بجنو، برمهان، خربره، كليدر، بركشاهي و كلاته.
منطقه با سيماي كوهستاني و صخره اي داراي تپه ماهورهاي فراوان و دره هاي نسبتا عميق و يك اكوسيستم فعال با ذخيره گاههاي طبيعي كه داراي تنوع فون و فلور قابل ملاحظه اي مي باشد. اين منطقه از سال 1373 به عنوان منطقه شكار ممنوع اعلام گرديد.
پرندگان به دليل برخورداري از قدرت پرواز صاحب بزرگترين زيستگاه هستند منطقه حيدري نيز با داشتن شرايط كوهستاني و همچنين منابع آبي غني پناهگاه خوبي براي انواع پرندگان است. در حال حاضر به معرفي تعدادي از پرندگان و حيواناتي كه در اين منطقه مي باشند. مي پردازيم:
 
 دليجه                                   Eng.Kestrel
مشخصات: 34 سانتي متر . بالهاي نوك تيز و دم باريك، اين پرنده را در زمره شاهين ها قرار مي دهد و اندازه كوچك و عادت درجا بال زدن طولاني، نشانه دليجه بودن آن است.  پرنده نر سطح پشتي بلوطي رنگ و خالدار و سطح شكمي نخودي با خالهاي سياه پراكنده دارد. سر، دمگاه و دمش خاكستري است و نوار پهن سياهي نزديك انتهاي سفيد دمش ديده مي شود. پرنده ماده سطح پشتي قهوه اي مايل به  خرمائي با راهراه  عرضي (نه خالدار) و دم خرمائي رنگ راهراه دارد. روي درختها ، تيرهاي تلگراف ، صخره ها و امثال آن مي نشيند. پرواز آن شامل بال زدنهاي سريع و بالباز روي اتفاقي است. در حالي كه بدن خود را كاملاً سرازير گرفته است....