تحقیق در مورد آگاهي از بيماري هموفيلي

معمول ترين اختلالات انعقادي   ، هموفيلي   A  و B مي باشد. هموفيلي A يك اختلال انعقادي وابسته به كروموزوم X مي باشد كه در آن سطح خوني فاكتور VIII انعقادي (AHF)  كاهش مي يابد. هموفيلي B نيز يك اختلال وابسته به جنس مي باشد كه در آن سطح خوني فاكتور IX انعقادي (فاكتور كريسمس )‌  كاهش مي يابد. علايم باليني در هر دو نوع هموفيلي يكسان مي باشد . شيوع   هموفيلي احتمالاً 20 در 000/100 مرد مي باشد كه در 80-85 درصد موارد مربوط به هموفيلي A مي باشد. هر دونوع هموفيلي در بين تمام نژادها و در تمام قسمت هاي دنيا شيوع يكساني دارد (لانزكوسكي   ، 2000 ، ص 302) . تقريباً تمام افراد گرفتار مردمي باشند. مادران و بعضي از خواهران آنها حامل هستند ولي داراي علايم نيستند. بيماري معمولا در اوايل كودكي و در دوران تازه به راه افتادن كودك شناخته مي شود (برونر – سودارث ، هندبوك ، 1379 ، ص 399).
از علايم بيماري مي توان به خونريزيهاي مفاصل (همارتروز)   ، دستگاه ادراري (هماتوريا)   ، دهاني حلقي ، خونريزي دستگاه گوارش   و CNS   و خونريزي رتروپريتوان   اشاره نمود (لانزكوسكي ، 2000 ، ص 307) .
بيماري هموفيلي در طول چند قرن اخير به دليل گرفتاري خانواده سلطنتي انگلستان در اروپا بيماري شناخته شده اي بوده است ملكه ويكتوريا (ملكه انگلستان )   ناقل بيماري هموفيلي بود و پسر او به نام لئوپلد  هموفيلي داشت (اسدي ، 1381، ص 27).
انجمن هموفيلي ايران (1377) گزارش مي دهد كه در حال حاضر تعداد 3215 نفر بيمار هموفيل A و تعداد 668 نفر بيمار هموفيل B وجود دارند . رشد هموفيلي و ساير اختلالات انعقادي حدوداً در حد تشخيص يك فرد در يك روز است يعني ساليانه 360 نفر كه رقم قابل توجهي به نظر مي رسد (ص 34).