تحقیق بهينه‌سازي و پردازش پرس و جو

براي زبانهاي پايگاه اطلاعاتي (دريايي) جهت‌يابي در سطح پايينتر در سيستم‌هاي قانوني، مثل شبكه DML شبكه‌اي يا MOML سلسله مراتبي،‌ برنامه نويس بايد، استراتي اجراي پذيرش و جو را انتخاب كند ضمن اينكه برنامه پايگاه اطلاعاتي را مي‌نويسد. اگر DBMS فقط زيان جهت‌يابي را ارائه دهد. فرصت و نياز محدودي براي بهينه‌سازي پرس وجوي وسيع توسط DBMS وجود دارد، در عوض به برنامه نويس قابليت انتخاب استراتژي اجرايي بهينه ارائه مي‌شود. بعبارت ديگر، زبان پرس و جو در سطح بالا، مثل SQL  براي DBMSهاي رابطه‌اي يا OQL براي DBMS‌هاي مقصد،‌ در ماهيت تفريطي‌تر است. چون آنچه نتايج مورد نظر پرس و جو است بغير از شناسايي جزئيات چگونگي بدست آمدن نتيجه،‌ را تعيين مي‌كند. بهينه‌سازي پرس و جو براي پرس و جوهايي ضروي است كه در زبان پرس و جوي سطح بالا تعيين مي شوند. ما روي توصيف بهينه‌سازي پرس و جو در زمينه ROBMS تمركز مي‌كنيم چون بسياري از تكنيك‌هايي كه توصيف مي‌ كنيم براي، براي ODBMSها تطبيق يافته‌اند. DBMS رابطه‌اي بايد استراتژيهاي اجراي پرس و جوي ديگري را ارزيابي كند و استراتژي بهينه يا كارآمد معقولي را انتخاب كند. هر DBMS ،‌ تعدادي الگاريتم دسترسي به پايگاه اطلاعاتي كلي دارد كه علامتهاي رابطه‌اي مثل SELECT يا JOIN يا تركيبي از اين عمليات ‌ها را اجرا مي‌كند. تنها استراتژيهاي اجرايي كه مي‌توانند توسط الگاريتم‌هاي دسترسي DBMS اجرا شوند و براي طراحي پايگاه اطلاعاتي فيزيكي ويژه و پرس و جوي خاص بكار روند،‌ مي‌توانند توسط قطعه برنامه بهينه‌سازي پرس و جو در نظر گرفته شوند. 

ما با بحث كلي چگونگي ترجمه پرس و جوهاي SQL به پرس و جوهاي جبري رابطه‌اي و در بهينه‌شدن آنها كار را شروع مي‌كنيم. بعد ما روي الگاريتم‌ها براي اجراي عمليات‌هاي رابطه‌اي در بخش 1802 بحث مي‌كنيم. بدنبال اين مطلب، بررسي از استراتژيهاي بهينه‌سازي پرس و جو را ارائه مي‌دهيم. دو تكنيك اصلي براي اجراي بهينه‌‌سازي پرس و جو وجود دارد. اولين تكنيك بر اساس قوانين ذهني جهت ترتيب دادن عمليات‌ها در استراتژي اجراي پرس و جو مي‌باشد. ذهن قانوني است كه بخوبي در اكثر موارد عمل مي‌كند ولي براي كار مناسب در هر مورد كنش تضمين نمي‌شود. قوانين عمليات‌ها را در درخت پرس وجو مجدداً ترتيب مي‌دهند