تحقیق درباره پول و ارز بانکداری

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:17

قسمتی از متن فایل دانلودی:

تعريف واهميت بانك در اقتصاد

كلمه بانك از واژه ايتاليايي به معني نيمكت مشتق شده است. از آنجايي كه صرافان ايتاليايي ابتدا در پشت نيمكت عمليات صرافي را انجام مي  دادند، وبعد  ها نيز مؤسساتي كه اينگونه معاملات را انجام مي دادند، به نام بانك معروف گرديدند.

راجع به بانك تعاريف مختلفي شده است كه بعضي از اين تعاريف، بانك ها را نظير بازرگاني مي دانند كه عمل اصلي آن وام گرفتن ووام دادن پول مي باشد همانطوريكه بازرگانان با خريد كالا وفروش كالا به قيمت بالاتر سود مي بردند، بانك ها نيز با قبول سپرده ودادن وام با نرخي بيشتر از نرخ بهره پرداختي به سپرده گزاران، سود مي برند.

از زمانيكه مبادلات پاياپاي متوقف گرديد وپول واسطه ي معاملات قرار گرفت، بانك دارها نيز به وجود آمدند وواسطه بين پس انداز كننده گان وكسانيكه داراي  كسري بوده واحتياج به پول داشتند قرار گرفتند.

امروزه بانك ها در همه زمينه هاي زندگي اقتصادي نفوذ كرده وبا توجه به اين كه بخش مهمي از عرضه ي پول به شكل سپرده هاي جاري مي باشد، لذا بانك ها نقش قابل توجهي در اقتصاد داشته وموجبات توسعه تجارت وپيشرفت اجتماعي را فراهم مي سازند.

اگرچه اززمان هاي قديم افراد يا مؤسساتي وجود داشتند كه پول را قرض مي دادند، اما بانك ها تقريباً جديدترين مؤسسات اقتصادي در اين زمينه مي باشند. بانكداري كه از قرن هفدهم گسترش يافته، كمك ها قابل توجهي را به توسعه صنعت كه از همين زمانها شروع گرديده، نموده است.

صرافان وطليعه بانكداري

نخستين بانكداران به مفهوم جديد، صرافان بودند كه به طور قابل ملاحظه اي شمش وسكه هاي طلا را براي ذخيره ونگهداري مي پذيرفتند.مردم، علاقه مند به ذخيره پولي هستند كه در مقابل خطرات مصون باشند. اگر آنها بخواهند پس اندازهايشان به صورت پول باشد، تنهادو راه در پيش روي دارند، يااينكه خودشان سكه ها وپول را ذخيره وپنهان نمايند ويا اينكه براي نگهداري،آنرا به شخص ديگري بسپارند. از آنجايي كه صرافان با فلزات گرانبها كار              مي كردند، بالطبع وسايل وامكاناتي نيز براي محافظت از اين فلزات در اختيار داشتند. اين امر باعث گرديد كه افراد محافظه كاري كه داراي پولهاي طلا ونقره بودند، صرافان را به عنوان امانت دار ومحافظ پولهاي خود در نظر گرفته وپولهاي خودشان را به آنها بسپارند، اين صاحبان پول كه اولين سپرده گذاران در تاريخ بانكداري بوده اند، بدون شك انتظار داشتن كه امانت دارها پولهايشان را دست نخورده نگه دارند. اگرچه امانت دارها ممكن در ابتدا اين كار به عنوان يك لطف به دوستانشان انجام دهند، اما در عمل وقتي كه نگهداري پولها بيشتر متداول گرديد، صرافان سعي كردند مواردي را به سپرده گذاران تحميل نمايند.بدين ترتيب كه وقتي مردم پول را نزد آن ها ذخيره مي كردند، لزومي به پرداخت همان سكه ها نبود صرافان فقط تعهد مي كردند كه همان تعداد سكه را بعد‍ اً در اختيار فرد سپرده گذار قرار دهند.  نتيجه چنين كاري اين شد كه صرافان بتوانند موقتاً بخشي از اين سكه ها را به ديگري قرض دهند. در چنين شرايطي اگر تعداد كمي از مشتريان براي دريافت سپرده هاي خود به صرافي مراجعه مي كردند، وي اين شانس را براي پرداخت به آنها داشت. به هر حال اگر صرافان وام هاي كوتاه مدت با سر رسيد معين پرداخت مي كردند، مي توانستند انتظار دريافت مبلغ وام پرداخت شده بود، همراه با بهره آن به صندوق بر مي گشت. در چنين شرايطي يك پديده جديد اتفاق افتاد  وآن اينكه تا به حال بهره تنها براي صاحب پول قابل دريافت بود، اما از اين به بعد راهي براي كسب بهره با استفاده از پول ديگران نيز بوجود آمد.

در شروع تاريخ بانكداري، وقتي سپرده گذاري مي خواست پرداختي را بابت معامله اي انجام دهد، مي بايستي ابتدا به امانت دار بابت دريافت بخشي از سكه ها مراجعه مي كرد كه البته زحمت چنين كاري كاملاً روشن است. حال اگر بشود به جاي انتقال خود سكه ها، طلب را از طريق رسيد سكه  هاي سپرده گذاري شده پرداخت كرد، كار بسيار آسانتر ميشود. در اثر يك چنين تفكري بود كه رسيدهاي ذخيره فلزات گرانبها (سكه ها) نزد امانت دار، كه توسط امانت دار گواهي شده بود، به عنوان وسيله پرداخت مورد استفاده قرار گرفت.  

و....

علوم انسانی

فایل های جدید