تحقیق در مورد سیمای بیابانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بيابان زدايي

به دنبال خشکسالي ها و قحطي شديد و گسترده اواخر دهه 1960و اوايل دهه 1970 در آفريقا، موضوع بيابان به عنوان يک معضل جهاني مطرح گرديد. سازمان ملل بلافاصله UNEP را به عنوان يک آژانس تخصصي بين المللي مامور اقدامات وسيع اجرائي آموزشي مقابله با بيابان زايي در سطح چهار قاره آسيا، آفريقا، آمريکاي لاتين و اروپا نمود، گر چه اين اقدامات بسيار خوب اجرا شدند ولي در مقياس هاي کوچک انجام شده و هماهنگي بين کشورهاي مختلف در اين زمينه وجود نداشت. ارزيابي ها نشان داد که اين اقدامات متناسب با نيازهاي جامعه جهاني نبوده و راه حل اساسي براي رفع مشکل بيابان زايي نمي تواند باشد. لذا موضوع در کنفرانس سران سال 1992 در ريو دو ژانيرو برزيل تحت عنوان کنفرانس سازمان ملل، محيط زيست و توسعه بطور جدي مطرح و منجر به تنظيم فصل 12 از قطعنامه دستور کار 21 شد. در اين فصل از جامعه جهاني خواسته شد که با موضوع بيابان زايي و خشگسالي بطور جدي برخورد شود. در اين ارتباط سازمان ملل در 17 ژوئن 1994 متن کنوانسيون را نهايي نمود.

در تاريخ 14 و 15 اکتبر 1994 اين معاهده در پاريس آماده شد که ايران سومين کشور امضاء کننده و بصورت يکي از اعضاي متعاهد آن در آمد. و در 26 دسامبر 1996 فعالييت رسمي خود را شروع کرد. تاريخ امضاي ايران 14/10/1994 است. و در تاريخ 28/07/1997 به رسمييت در آمد.

سازمان جنگلها و مراتع کشور به عنوان مرجع ملي جمهوري اسلامي ايران در اين کنواسيون از ابتداي شکل گيري برخوردي فعال با آن داشته است. با توجه به اهميت کنوانسيون در ايجاد عزمي بين المللي جهت مقابله با بيابان زايي در جهان، دفتر فني تثبيت شن و بيابان زدائي سازمان جنگلها و مراتع کشور در خصوص تدوين و تنظيم متن حاضر که توسط مجلس شوراي اسلامي به تصويب رسيده، اهتمام ورزيده است. اميد است که مورد استفاده صاحبنظران و انديشمندان امور حفاظت و بهره برداري آب و خاک قرار گيرد.

از نظر کنوانسيون:

1- بيابان زايي به معني تخريب سرزمين در مناطق خشک، نيمه خشک و خشک نيمه مرطوب ناشي از عوامل مختلف از جمله تغيرات آب و هوا و فعاليت هاي انساني مي باشد.

2- بيابان زدايي فعاليتهايي را شامل مي شود که بخشي از توسعه جامع سرزمين در مناطق خشک، نيمه خشک و خشک نيمه مرطوب در راستاي توسعه پايدار در بر گرفته و هدف آن عبارت است از:

1. جلوگيري و يا کاهش تخريب سرزمين،

2. احياء زمينهاي جزئآ تخريب شده،

3. احياء زمينهاي جزئاً بياباني شده

کنوانسيون داراي 40 ماده و 4 الحاقيه ميباشد.

ماده 3- اصول

براي دستيابي به اهداف اين کنوانسيون و اجراي مفاد آن، اعضا بايد از جمله بر طبق موارد زير هدايت شوند.

الف. طرفها بايد اطمينان يابند که تصميمات آنها در طراحي و اجراي برنامه هاي بيابان زدايي و کاهش اثرات جشکسالي با مشارکت مردم و جوامع محلي صورت گرفته و همچنين در سطوح بالاتر محيط مناسبي ايجاد گردد تا اقدام در سطوح ملي و محلي را تسهيل نمايد.

ب. طرفها بايد روح مشارکت، همکاريها را در بين تمام سطح دولتي، جوامع، سازمانهاي غير دولتي، مالکين به منظور ايجاد درک بهتر از ماهيت و ارزش زمين و منابع محدود آبي در مناطق آسيب ديده توسعه دهند و جهت به کار گيري پايدار آنها تلاش نمايند

ماده 5- تعهدات اعضاي متعاهد

عوامل اصلي بيابان زايي را شناسايي و به عوامل اجتماعي-اقتصادي مؤثر در روند بيابان زايي توجه خاص معمول دارند،

آگاهي را ارتقاء داده و مشارکت جوامع محلي، به ويژه زنان و جوانان را با حمايت سازمانهاي غير دولتي، در کوشش هايشان براي بيابان زدايي و کاهش اثرات خشکسالي تسهيل نمايند واز طريق تقويت قوانين موجود، به نحو مطلوب و در صورتي که چنين قوانيي وجود ندارد، با تهيه قوانين جديد و ايجاد سياستهاي دراز مدت و برنامه هاي عمل، يک محيط کار ايجاد نمايند

براي به اجرا در آوردن اين کنوانسيون برنامه اقدام ملي در نظر گرفته شده است. سمت گيري برنامه اقدام ملي، آنچنانکه در توافق نامه آمده، به سوي فرايند است، با اين وجود، درک اين نکته همچنان مشکل است که ارزش اصلي برنامه اقدام ملي در توليد يک سند نهايي نيست بلکه ارزش واقعي آن در نهادينه کردن يک چهارچوب قابل انعطاف و پويا براي مشارکت در سياستگزاري، برنامه ريزي، طراحي و اجراي برنامه در زمينه هاي کنترل بيابان، آمادگي براي خشکسالي و کاهش اثرات نهفته است.

عمومی و آزاد

فایل های جدید