تحقیق درباره آخرین یافته های بيماري تيلريوز Theileriosis

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:14

قسمتی از متن فایل دانلودی:

 بيماري تيلريوز يكي از معضل هاي مهم  پيشرفت در  صنعت دامداري در اكثر نقاط جهان ميباشد . انگلهاي تيلريا ‏T. annulata   و  T. parva  مهمترين گونه هاي اقتصادي و مسئول تلفات و كاهش توليد تخمين زده شده اند.

 استراتژي مراقبت از بيماري تيلريوز در بيشتر كشورها بوسيله كنترل ناقلين بخصوص كنه ها ميباشد. اما كنترل كنه ها نسبت به روشهاي ديگر كنترل اين بيماري از اهميت كمتري برخوردار ميباشد زيرا اولا كنه كش ها ( سموم Acaricide  ) گران تمام ميشوند و ثانيا مقاومت بر عليه اكثر آنها ايجاد شده است. در ضمن مديريت حمل ونقل و قرنطينه دام بطور جدي قابل اجرا  نمي باشد. از ديگر روشهاي كنترل بيماري استفاده گسترده از واكسيناسيون ميباشد. درمان داروئي معمولا با Parvaquone, Buparvaquone, Halofuginone,  براي هر دو گونه ‍T. parva, T. annulata  موثر ميباشد. اما اين درمانها دام مبتلا را مبرا از آلودگي Sterilise  نميكنند.

واكسنهاي مورد لزوم :

 براي تهيه واكسن براي T. annulata   از تيره سلولي شيزونت  Schizont-infected cell lines  استفاده ميشود. اين واكسن كه حاوي سلولهاي شيزونتي ميباشد بايد تا كمي قبل از مصرف در دماي انجماد نگهداري شود.

براي واكسينه كردن دامها بر عليه T. parva  از روش آلوده كردن و درمان استفاده ميشود. بصورتيكه مقداري كنه آلوده جمع آوري شده از روي بستر را چرخ كرده و عصاره آنرا زير پوستي تزريق ميكنند و بلا فاصله بطور همزمان درمان با تتراسيكلين را شروع ميكنند. معمولا يك عفونت خفيف يا پنهان ايجاد ميشود كه با پاسخ ايمني كنترل ميشود.

تشخيص بيماري و مشخصات انگل :

تشخيص بيماري وابسته به علائم كلينيكي ، شناختي از شدت بيماري و گستردگي ناقلين يا كنه ها و بررسي لامهاي تهيه شده ( گسترش خون و يا گسترش غدد لنفاوي ) ميباشد. غير از فرمهاي مختلف داخل گويچه قرمزي  در گسترشهاي خوني، شيزونت مشخصه مهم و خوبي در آلودگي با گونه هاي ‏T. Parva و T. annulata  درگسترشهاي تهيه شده از غدد لنفاوي ميباشد. سلولهاي آلوده ممكن است در گسترشهاي فشاري  Impression  smears  تمام بافتها ديده شوند.

و...

علوم پزشکی

فایل های جدید