مقاله نقش زن در زندگي مشترك

مقاله نقش زن در زندگي مشترك

مقاله نقش زن در زندگي مشترك 

نقش زن در زندگي مشترك

خانواده يك سازمان كوچك و بسيار دقيق و حساس است كه به حضور كامل زن و مرد به عنوان دو فرد كامل كه داراي رشد فكري و شخصيتي باشند نيازمند است. هرگز مفهوم ازدواج و زندگي مشترك ، پنهان شدن يكي در ذيل عنوان و مشخصات و اهداف ديگري نيست. آنچه كه لازمه يك زندگي زناشويي موفق است احترام متقابل و تساوي حقوق زندگي بين زن و مرد است. حال اگر زني بخواهد در هر مورد شانه از زير بار مسئوليت ها خالي كند هر گونه امكان رشد و پرورش فكري را از خود سلب كرده است. گروهي ديگر از زنان هم همواره مردان را مورد ستايش قرار مي دهند. آنچه كه لازم است در اينجا يادآور شويم اين است كه ستايش كردن مردي براي محاسن اخلاقي وي ، هم منطقي است و هم زيبا. اما اگر بخواهيم مردان را مورد ستايش قرار دهيم فقط به اين دليل كه آنها موجوداتي از نوع مخالف ما هستند نه تنها منطقي و پسنديده نيست بلكه كاري بس احمقانه مي باشد. اينگونه رفتارها يك وابستگي مداوم و سلطه كامل را براي ما مي آفريند و سبب مي شود همانند يك كودك در انتظار شنيدن يك كلمه ستايش آميز او بمانيم كه شايد او هرگز به زبان هم نياورد. اگر زني بدون علت و بي هيچ شناخت شخصيتي زبان به ستايش يك مرد گشود ديگر نمي تواند از حقوق مساوي و آزادي و سازندگي شخصيتي براي خودش دم بزند.

سهم زنان ديپلمه در اشتغال

79 درصد كل زنان شاغل ديپلمه به بالا در بخش‌هاي عمده اشتغال دارند اما در پنج سال اخير اين نسبت براي زنان ديپلمه به 70 درصد رسيده است كه گوياي كاهش جذب زنان تحصيلكرده به وسيله بخش عمومي است؛ اگر چه اين بخش هنوز عمده‌ترين متقاضي‌ نيروي كار زنان تحصيلكرده است. همچنين 2/40 درصد از كل فرصت‌هاي شغلي ايجاد شده براي افراد  داراي تحصيلات عالي و 36 درصد از فرصت‌هاي شغلي ايجاد شده براي افراد داراي تحصيلات  ابتدايي و پائين، به زنان تعلق گرفته است. 

 نرخ بيكاري بالاتر است‌

از آنجا كه بسياري از زنان بيكار به دليل خطاي آماري در زمره زنان خانه‌دار طبقه‌بندي مي‌شوند، لذا نرخ بيكاري و مشاركت واقعي آنان را در كشور بايد به مراتب بيشتر از مقادير رسمي اعلام شده دانست. نكته قابل توجه ديگر در اين زمينه، رابطه ميان افزايش تحصيلات و اشتغال است. براساس پژوهش‌هاي صورت‌گرفته، نرخ بيكاري زنان داراي تحصيلات متوسطه در ميان اقشار مختلف جمعيت در بالاترين سطح خود قرار دارد و به 3/44 درصد رسيده است. اما مسأله ديگر اين است كه با افزايش سطح تحصيلات، از بي سواد به متوسطه، نرخ بيكاري زنان و مردان افزايش مي‌يابد ولي با افزايش سطح تحصيلات از متوسطه به عالي، نرخ بيكاري كاهش مي‌يابد. اما با توجه به تأثير افزايش سطح تحصيلات بر بالا رفتن نرخ بيكاري در مناطق روستايي، مشكل بيكاري زنان در مناطق شهري به‌ويژه روستايي بيشتر متوجه زنان تحصيلكرده است.

 تعداد زنان جوياي كار بيشتر از زنان بيكار

در حالي‌كه 3/48 درصد زنان شاغل تازه كار، قبل از اشتغال محصل و 5/33 درصد نيز خانه‌دار بوده‌اند، فقط  4/6 درصد از اين زنان بيكار بوده‌اند كه اين امر نيز بيانگر تعداد بيشتر زنان جوياي كار به نسبت زنان بيكار است.

دسترسي كمتر زنان به سرمايه‌

اولين گزارش ملي توسعه انساني جمهوري اسلامي ايران كه در سال 78 به وسيله سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور منتشر شده، درآمد نسبي در سال 76 را كمتر از 10 درصد كل جامعه عنوان كرده است. دسترسي كمتر زنان به نسبت مردان به سرمايه و اعتبار، يكي از چالش‌هاي جدي پيش‌روي اشتغال زنان است. اين مسأله تحت تأثير نرخ مشاركت پائين زنان  در بازاركار، پائين بودن سطح دستمزد زنان نسبت به مردان، قوانين ارث در كشور، تبعيض در دستيابي به مناصب بالاتر شغلي، حجم زياد زنان كاركن فاميلي بدون مزد و دسترسي كمتر به انواع سرمايه و اعتبار روي داده است.